فصل چهلم – بخواهید تا به شما داده شود – استر هیکس

روش هجدهم
فرآیند یافتن درجه احساس

چه وقت باید از این روش استفاده کنید؟

• وﻗﺘﻰ ﻣﻰ ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﻣﻮﻗﻌﻴﺘﻰ را ﺑﻬﺒﻮد ﺑﺨﺸﻴﺪ.
  
  
• وﻗﺘﻰ ﭘﻮل ﺑﻴﺸﺘﺮى ﻣﻰ ﺧﻮاﻫﻴﺪ.
  
  
• وﻗﺘﻰ ﺷﻐﻞ ﺑﻬﺘﺮى ﻣﻰ ﺧﻮاﻫﻴﺪ.
  
  
• وﻗﺘﻰ راﺑﻄﻪ ﺧﻮﺷﺘﺮى ﻣﻰ ﺧﻮاﻫﻴﺪ.
  
  
• وﻗﺘﻰ ﺟﺴﻢ ﺳﺎﻟﻢ ﺗﺮى ﻣﻰ ﺧﻮاﻫﻴﺪ.

 

محدوده جهت گیری احساسات شما

زﻣﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﻣﺤﺪوده اﺣﺴﺎﺳﺎت ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺷﻜﻞ زﻳﺮ اﺳﺖ اﺳﺘﻔﺎده از اﻳﻦ روش ﺑﺮاى ﺗﺎن ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻔﻴﺪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد.

٩) ﺑﺪﺑﻴﻨﻰ
ﺗﺎ
١٧) ﻋﺼﺒﺎﻧﻴﺖ

( اﮔﺮ از ﺷﺮاﻳﻂ ﻫﻤﺴﻮﻳﻰ اﺣﺴﺎﺳﺎت ﺧﻮد ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻧﻴﺴﺘﻴﺪ ﺑﻪ ﻓﺼﻞ ٢٢ ﺑﺎز ﮔﺮدﻳﺪ و از آن ﻓﻬﺮﺳﺖ ﺑﻴﺴﺖ و دوﮔﺎﻧﻪ درﺟﺎت ﻣﺨﺘﻠﻒ اﺣﺴﺎﺳﻰ ﻧﺴﺨﻪ اى ﺑﺮاى ﺧﻮد ﺗﻬﻴﻪ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ.)

از آﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﺗﻮﺟﻪ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺷﺮاﻳﻄﻰ ﻛﻪ در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ زﻧﺪﮔﻰ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ ﻣﻌﻄﻮف ﻣﻰ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ، ﻧﺤﻮه زﻧﺪﮔﻰ ﺷﻤﺎ در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ آﻧﭽﻪ ﻛﻪ آرزوﻳﺶ را دارﻳﺪ و ﻳﺎ در ذﻫﻦ ﺗﺎن ﻣﺠﺴﻢ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻪ اﺻﻄﻼح ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﺑﺎر ارﺗﻌﺎﺷﻰ را ﺑﺮ دوش ﻣﻰ ﻛﺸﺪ؛ ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﻳﮕﺮ، اﮔﺮ ﺑﺎ وﺟﻮد آن ﻛﻪ در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﮔﺮﻓﺘﺎر اﺿﺎﻓﻪ وزن ﻫﺴﺘﻴﺪ، آرزوى ﻻﻏﺮ ﺷﺪن دارﻳﺪ، اﺑﻌﺎد ﺗﺠﺮﺑﻴﺎت ﻓﻌﻠﻰ ﺷﻤﺎ ﺑﺮ ارﺗﻌﺎﺷﺎت آﻧﭽﻪ در ذﻫﻦ ﺧﻮد ﺗﺼﻮر ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ ﺳﻨﮕﻴﻨﻰ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ.

ﻏﺎﻟﺒﺎ ﻣﺮدم ﻣﻰ ﮔﻮﻳﻨﺪ: »از اﻳﻨﺠﺎ ﺑﻮدن ﺧﻮﺷﺤﺎل ﻧﻴﺴﺘﻢ، دﻟﻢ ﻣﻰ ﺧﻮاﺳﺖ آﻧﺠﺎ ﺑﻮدم.« اﻣﺎ وﻗﺘﻰ از آﻧﻬﺎ ﺳﺆال ﻣﻰ ﺷﻮد آﻧﺠﺎ آرزوى ﭼﻪ ﭼﻴﺰى را دارﻧﺪ، ﻣﻌﻤﻮﻻ درﺑﺎره ﻣﻀﺮات اﻳﻦ ﺟﺎ ﺑﻮدن ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﻣﻰ دﻫﻨﺪ. ﮔﺮﭼﻪ ﻣﻌﻤﻮﻻ از ﭼﻨﻴﻦ ﻛﻠﻤﺎﺗﻰ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ: »ﻛﺎش ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ آﻧﺠﺎ ﺑﺎﺷﻢ«، ﻳﺎ »ﭼﻴﺰى را ﻛﻪ آﻧﺠﺎ ﻫﺴﺖ ﻣﻴﺨﻮاﻫﻢ.« اﻣﺎ ارﺗﻌﺎﺷﺎت ﺷﺎن ﺑﻴﺸﺘﺮ در ﻫﻤﻴﻦ ﻧﻘﻄﻪ اى ﻛﻪ اﻛﻨﻮن ﻗﺮار دارﻧﺪ ﻣﺘﻤﺮﻛﺰ اﺳﺖ ﺗﺎ ﺟﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﻣﻰ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﺎﺷﻨﺪ.

ﭼﻴﺰى ﺷﺒﻴﻪ ﻣﺜﺎل »ﻋﻘﺮﺑﻪ ﺑﻨﺰﻳﻦ« در اﺗﻮﻣﻮﺑﻴﻞ ﺗﺎن ﻛﻪ ﮔﻔﺘﻴﻢ اﮔﺮ روى آن را ﺑﺎ ﻋﻜﺲ ﺑﺮﮔﺮدان ﺑﭙﻮﺷﺎﻧﻴﺪ ﺗﺎ ﺧﺎﻟﻰ ﺑﻮدن ﺑﺎک ﺑﻨﺰﻳﻦ را ﭘﻨﻬﺎن ﻛﻨﻴﺪ ﻫﻴﭻ ارزﺷﻰ ﻧﺪارد. اﮔﺮ در ﺷﺮاﻳﻄﻰ ﻛﻪ واﻗﻌﺎ اﺣﺴﺎس ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻰ ﻧﻤﻰ ﻛﻨﻴﺪ از ﻛﻠﻤﺎﺗﻰ ﻛﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻰ ﻫﺴﺘﻨﺪ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻴﺪ، ﻗﺎﻧﻮن ﺟﺎذﺑﻪ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﻫﺎى ﺷﻤﺎ ﻫﻴﭻ واﻛﻨﺸﻰ ﻧﺸﺎن ﻧﻤﻰ دﻫﺪ، ﺑﻠﻜﻪ ﺑﻪ ارﺗﻌﺎﺷﺎﺗﻰ ﻛﻪ از ﺷﻤﺎ ﺗﺎﺑﺎﻧﺪه ﻣﻰ ﺷﻮد ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻰ دﻫﺪ. ﺑﺮاى ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺳﺎدﮔﻰ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺗﻤﺎم ﻛﻠﻤﺎت ﻣﻨﺎﺳﺐ و ﻣﻮﺟﻪ را ﺑﻪ زﺑﺎن ﺑﻴﺎورﻳﺪ، اﻣﺎ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺳﻌﺎدت ﺧﻮد ﺑﻪ ﺷﺪت ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻛﻨﻴﺪ، زﻳﺮا ﻛﻠﻤﺎﺗﻰ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻰ ﺑﺮﻳﺪ ﺣﺎﺋﺰ اﻫﻤﻴﺖ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ، آﻧﭽﻪ ﺣﺲ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ اﻫﻤﻴﺖ دارد.

روش ﻳﺎﻓﺘﻦ ﺟﺎﻳﮕﺎه اﺣﺴﺎﺳﻰ ﻓﺮآﻳﻨﺪ ﻣﻔﻴﺪى اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ اﻃﻤﻴﻨﺎن ﻣﻰ دﻫﺪ ارﺗﻌﺎﺷﻰ ﻛﻪ از ﺧﻮد ﻣﻰ ﺗﺎﺑﺎﻧﻴﺪ در ﺧﺪﻣﺖ ﺷﻤﺎﺳﺖ ﻳﺎ ﻧﻪ، و در ﻣﻰ ﻳﺎﺑﻴﺪ ﻛﻪ ﻋﻤﻼ ﭼﻪ ﭼﻴﺰى را ﺑﻪ ﺳﻮى ﺧﻮد ﺟﻠﺐ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ. اﻳﻦ ﻳﻜﻰ از ﻣﻮارد اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﺨﻴﻼت ﺗﺎن اﺳﺖ. اﻳﻦ ﻛﻪ واﻧﻤﻮد ﻛﻨﻴﺪ آرزوﻳﺘﺎن ﻗﺒﻼ ﻣﺤﻘﻖ ﺷﺪه و ﺷﻤﺎ اﻛﻨﻮن ﺑﺎ دﺳﺘﻴﺎﺑﻰ ﺑﻪ آن زﻧﺪﮔﻰ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ.

وﻗﺘﻰ روى اﻳﻦ ﻧﻜﺘﻪ ﺗﻤﺮﻛﺰ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ زﻧﺪﮔﻰ ﻛﺮدن ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎى آرزوﻳﺘﺎن ﭼﻪ ﺣﺴﻰ را در ﺷﻤﺎ ﺑﺮ ﻣﻰ اﻧﮕﻴﺰد ﻧﻤﻰ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻫﻤﺰﻣﺎن ﻓﻘﺪان آرزوى ﺧﻮد را ﺣﺲ ﻛﻨﻴﺪ، ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﺗﻤﺮﻳﻦ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﻪ اﺻﻄﻼح ﺑﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺑﺮﺳﻴﺪ. ﮔﺮﭼﻪ ﻋﻤﻼ آرزوﻳﺘﺎن ﻫﻨﻮز ﺑﺮآورده ﻧﺸﺪه، اﻣﺎ ﺷﻤﺎ ارﺗﻌﺎﺷﻰ از ﺧﻮد ﻣﻰ ﺗﺎﺑﺎﻧﻴﺪ ﻛﻪ ﮔﻮﻳﻰ ﭼﻨﻴﻦ ﭼﻴﺰى اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎده اﺳﺖ، و ﺑﻪ دﻧﺒﺎل آن ﭼﻨﻴﻦ ﭼﻴﺰى ﺑﺎﻳﺪ اﺗﻔﺎق ﺑﻴﻔﺘﺪ.

و ﺑﺎز ﻫﻢ ﻛﺎﺋﻨﺎت ﻧﻤﻰ داﻧﺪ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ آﻧﭽﻪ ﻛﻪ زﻧﺪﮔﻰ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ ﭼﻨﻴﻦ ارﺗﻌﺎﺷﻰ از ﺧﻮد ﺗﺎﺑﺎﻧﺪه اﻳﺪ، ﻳﺎ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ اﻳﻦ ﻛﻪ آن را ﻣﺠﺴﻢ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ. در ﻫﺮ دو ﺻﻮرت او ﺑﻪ ارﺗﻌﺎﺷﺎت ﺷﻤﺎ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻰ دﻫﺪ، در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺑﺮوز و ﻇﻬﻮر آرزوﻳﺘﺎن را ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻣﻰ آورد.

ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ﻓﺮض ﻛﻨﻴﻢ ﺳﺮى ﺑﻪ ﺻﻨﺪوق ﭘﺴﺘﻰ ﺗﺎن ﻣﻰ زﻧﻴﺪ و ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﻰ ﺷﻮﻳﺪ ﻛﻪ ﺻﻮرت ﺣﺴﺎب ﻧﭙﺮداﺧﺘﻪ دﻳﮕﺮى دارﻳﺪ. وﻗﺘﻰ ﭘﺎﻛﺖ را ﺑﺎز ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ ﻧﺎراﺣﺖ ﻣﻰ ﺷﻮﻳﺪ، ﭼﻮن ﻧﻤﻰ داﻧﻴﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﻫﻤﻴﻦ ﺣﺎﻻ آن را ﺑﭙﺮدازﻳﺪ. ﺗﺎرﻳﺦ ﭘﺮداﺧﺖ آن ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺷﻤﺎ ﭼﻨﺪ ﺻﻮرت ﺣﺴﺎب ﻧﭙﺮداﺧﺘﻪ دﻳﮕﺮ ﻫﻢ دارﻳﺪ. اﺣﺴﺎس ﻧﺎاﻣﻴﺪى و از ﭘﺎ درآﻣﺪن ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ و ﻣﻰ ﮔﻮﻳﻴﺪ: »ﭘﻮل ﺑﻴﺸﺘﺮى ﻻزم دارم.« اﻳﻦ را ﺑﺎ ﺗﺄﻛﻴﺪ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻰ ﮔﻮﻳﻴﺪ اﻣﺎ ﻛﻠﻤﺎﺗﻰ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻰ ﺑﺮﻳﺪ ﺗﻬﻰ و ﺗﻮﺧﺎﻟﻰ اﻧﺪ و ﻫﻴﭻ ﺗﺄﺛﻴﺮى ﺑﺮ ﻧﻘﻄﻪ ﺟﺎذﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﺪارﻧﺪ – ﭼﻮن ﻛﻠﻤﺎت ﺗﺎن ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه ﻧﻘﻄﻪ ﺟﺎذﺑﻪ ﺗﺎن ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ. ﻧﻘﻄﻪ ﺟﺎذﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻫﻤﺎن ارﺗﻌﺎﺷﺎت ﻛﺎرآزﻣﻮده ﺷﻤﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ و آﻧﭽﻪ اﺣﺴﺎس ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ واﻗﻌﻰ ﻧﻘﻄﻪ ﺟﺎذﺑﻪ ﺷﻤﺎﺳﺖ در ﻫﻤﻴﻦ ﻟﺤﻈﻪ اﺣﺴﺎﺳﺎﺗﻰ دروﻧﺘﺎن ﻣﻰ ﺟﻮﺷﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ وﺿﻮح ﺑﺎ ﺣﺎل و ﻫﻮاى ﺷﻤﺎ؟ ﻳﻌﻨﻰ ﻧﺪاﺷﺘﻦ ﭘﻮل ﻛﺎﻓﻰ ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ اﻧﺪ.

ﻫﺪف ﺷﻤﺎ در اﻳﻦ ﻓﺮآﻳﻨﺪ اﺣﻀﺎر اﻧﮕﺎره ﻫﺎﻳﻰ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ ارﺗﻌﺎﺷﺎﺗﻰ در ﺟﻬﺖ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻦ ﭘﻮل از ﺧﻮد ﺑﺘﺎﺑﺎﻧﻴﺪ. ﻫﺪف ﺷﻤﺎ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﺨﻴﻼﺗﻰ در ذﻫﻦ ﺗﺎن ﺑﻪ ﺑﭙﺮوراﻧﻴﺪ ﻛﻪ ﺣﺲ و ﺣﺎل ﺧﻮﺑﻰ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﻰ دﻫﻨﺪ. ﻫﺪف ﺷﻤﺎ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ آن ﺟﺎﻳﮕﺎه اﺣﺴﺎﺳﻰ ﺑﺮﺳﻴﺪ ﻛﻪ داﺷﺘﻦ ﭘﻮل ﻛﺎﻓﻰ ﭼﻪ ﻣﻔﻬﻮﻣﻰ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ اﻳﻦ ﻛﻪ در ﺟﺎﻳﮕﺎﻫﻰ ﻗﺮار ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﻛﻤﺒﻮد ﻣﺎﻟﻰ ﭼﻪ ﻣﻔﻬﻮﻣﻰ دارد.

ﺣﺎل ﺷﻤﺎ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻴﺪ زﻣﺎﻧﻰ را ﺑﻪ ﻳﺎد ﺑﻴﺎورﻳﺪ ﻛﻪ ﭘﻮل ﻓﺮاواﻧﻰ داﺷﺘﻴﺪ، ﻳﺎ زﻣﺎﻧﻰ ﻛﻪ اﮔﺮ ﻟﺰوﻣﺎ ﭘﻮل ﻓﺮاواﻧﻰ ﻫﻢ ﻧﺪاﺷﺘﻴﺪ ﻻاﻗﻞ ﺑﺮاى ﭘﺮداﺧﺖ ﺻﻮرت ﺣﺴﺎﺑﻬﺎ اﻳﻦ ﻫﻤﻪ اﺣﺴﺎس ﻧﮕﺮاﻧﻰ ﻧﻤﻰ ﻛﺮدﻳﺪ. وﻗﺘﻰ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺧﺎﻃﺮات دﺳﺖ ﭘﻴﺪا ﻛﺮدﻳﺪ، ﺳﻌﻰ ﻛﻨﻴﺪ ﺟﺰﺋﻴﺎت آن را ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﻳﺎد ﺑﻴﺎورﻳﺪ ﺗﺎ اﻳﻦ ﻛﻪ آن ﺣﺎل وﻫﻮا را ﺣﺲ ﻛﻨﻴﺪ.

ﺷﻤﺎ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻴﺪ واﻧﻤﻮد ﻛﻨﻴﺪ آن ﻗﺪر ﭘﻮل دارﻳﺪ ﻛﻪ ﻟﺰوﻣﻰ ﻧﻤﻰ ﺑﻴﻨﻴﺪ آن را ﻋﺎﻗﻼﻧﻪ ﺧﺮج ﻛﻨﻴﺪ. واﻧﻤﻮد ﻛﻨﻴﺪ آن ﻗﺪر ﭘﻮل دارﻳﺪ ﻛﻪ ﻧﻤﻴﺪاﻧﻴﺪ ﻛﺠﺎ ﻧﮕﻬﺪارﻳﺪ. ﺗﺼﻮر ﻛﻨﻴﺪ ﻳﻚ ﺗﻦ از آن را داﺧﻞ اﻧﺒﺎرى ﻳﺎ زﻳﺮ ﺗﺨﺖ ﺗﺎن ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﻳﺪ. ﺧﻮد را در ﺣﺎﻟﻰ ﻣﺠﺴﻢ ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻃﺮف ﺑﺎﻧﻚ ﻣﻴﺮوﻳﺪ ﺗﺎ ﭘﻮل ﻫﺎى ﺧﻮدﺗﺎن را ﺑﻪ اﺳﻜﻨﺎس ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻛﻨﻴﺪ. ﺧﻮد را در ﺷﺮاﻳﻄﻰ ﺗﺼﻮر ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﭘﺲ اﻧﺪاز ﺑﻴﺸﺘﺮ، اﺳﻜﻨﺎﺳﻬﺎى ﭘﻨﺞ، ده و ﺑﻴﺴﺖ دﻻرى ﺗﺎن را ﺑﻪ ﺻﺪ دﻻرى ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻛﺮده اﻳﺪ.

ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻴﺪ اﻳﻦ ﻃﻮر ﻣﺠﺴﻢ ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﻳﻚ ﻛﺎرت اﻋﺘﺒﺎرى ﻧﺎﻣﺤﺪود ﻫﺴﺘﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ راﺣﺘﻰ ﻗﺎﺑﻞ ﺑﺎزﭘﺮداﺧﺖ اﺳﺖ. ﻧﻮﻋﻰ ﻛﺎرت ﺟﺎدوﻳﻰ ﻛﻪ روزاﻧﻪ ﭼﻨﺪ ﺑﺎر از آن اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ، ﭼﻮن ﺑﺴﻴﺎر ﻛﺎرآﻣﺪ اﺳﺖ. ﻣﺎﻫﻰ ﻳﻚ ﺑﺎر ﺑﻪ ﻃﻮر ﻏﻴﺮرﺳﻤﻰ ﺑﺮاى ﭘﺮداﺧﺖ ﻫﺰﻳﻨﻪ ﻫﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺑﺎر آورده اﻳﺪ ﭼﻚ ﺑﻜﺸﻴﺪ. ﭼﻨﻴﻦ واﻧﻤﻮد ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺗﺮاز ﭘﻮﻟﺘﺎن در ﻛﺎرت اﻋﺘﺒﺎرى ﺗﺎن اﻳﻦ ﻗﺪر ﺑﺎﻻﺳﺖ ﻛﻪ ﭘﺮداﺧﺖ ﺻﻮرت ﺣﺴﺎﺑﻬﺎ ﺑﺮاﻳﺘﺎن اﻫﻤﻴﺘﻰ ﻧﺪارد.

ﻫﺮﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ روش ﺟﺎﻳﮕﺎه اﺣﺴﺎﺳﻰ را ﺑﻪ ﻛﺎر ﮔﻴﺮﻳﺪ در اﻧﺠﺎم آن ﺣﺮﻓﻪ اى ﺗﺮ ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﺷﺪ. وﻗﺘﻰ ﭼﻨﻴﻦ واﻧﻤﻮد ﻛﻨﻴﺪ ﻳﺎ ﺑﺎ ﺣﺲ اﻧﺘﺨﺎب ﭼﻨﻴﻦ ﭼﻴﺰى را ﺑﻪ ﻳﺎد ﺑﻴﺎورﻳﺪ، ارﺗﻌﺎﺷﺎت ﺟﺪﻳﺪى را در ﺧﻮد ﻓﻌﺎل ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﺳﺎﺧﺖ و ﻧﻘﻄﻪ ﺟﺎذﺑﻪ ﺗﺎن ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺮد، و وﻗﺘﻰ ﻧﻘﻄﻪ ﺟﺎذﺑﻬﺘﺎن ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻛﻨﺪ زﻧﺪﮔﻰ ﺗﺎن در ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﻣﻮﺿﻮﻋﺎﺗﻰ ﻛﻪ ﺑﺮاى آﻧﻬﺎ ﺟﺎﻳﮕﺎه اﺣﺴﺎﺳﻰ ﺟﺪﻳﺪى ﭘﻴﺪا ﻛﺮده اﻳﺪ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺮد.