فصل هفدهم- بخواهید تا به شما داده شود – استر هیکس

کجا هستید و می خواهید کجا باشید؟

آﻳﺎ ﺗﺎ ﻛﻨﻮن ﺳﺎﻣﺎﻧﻪ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﺴﻴﺮ را ﻛﻪ اﻣﺮوزه در اﺗﻮﻣﺒﻴﻞ ﻫﺎ ﻧﺼﺐ ﺷﺪه اﻧﺪ، دﻳﺪه اﻳﺪ. آﻧﺘﻨﻰ ﻛﻪ در ﺳﻘﻒ وﺳﻴﻠﻪ ﻧﻘﻠﻴﻪ ﺗﺎن ﻗﺮار دارد ﻋﻼﺋﻤﻰ را ﺑﻪ ﻣﺎﻫﻮاره ﻫﺎﻳﻰ ﻛﻪ در آﺳﻤﺎن در ﮔﺮدش اﻧﺪ ارﺳﺎل ﻣﻰ دارد ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻴﺪ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻣﺴﻴﺮى را ﻛﻪ در آن ﻗﺮار دارﻳﺪ ﻣﺸﺨﺺ ﻛﻨﻴﺪ. ﺑﻪ ﻣﺤﺾ اﻳﻦ ﻛﻪ ﻣﻘﺼﺪ دﻟﺨﻮاﻫﺘﺎن را داﺧﻞ ﺻﻔﺤﻪ ﻛﻨﺘﺮل ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ، ﻛﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮ ﻣﺴﻴﺮى را ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ از ﻧﻘﻄﻪ ﻓﻌﻠﻰ ﺑﻪ ﻃﺮف ﻣﻘﺼﺪ در ﭘﻴﺶ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ در اﺧﺘﻴﺎرﺗﺎن ﻗﺮار ﻣﻴﺪﻫﺪ. ﺻﻔﺤﻪ ﻣﺎﻧﻴﺘﻮر ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ ﭼﻪ ﻣﺴﺎﻓﺘﻰ را ﺑﺎﻳﺪ ﻃﻰ ﻛﻨﻴﺪ و ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻣﺴﻴﺮ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﻰ ﻧﻤﺎﻳﺪ. ﺑﻪ ﻣﺤﺾ اﻳﻦ ﻛﻪ ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺣﺮﻛﺖ ﻛﻨﻴﺪ ﺳﺎﻣﺎﻧﻪ (از ﻃﺮﻳﻖ ﻛﻼم ﻳﺎ ﻣﺘﻦ) ﻣﺴﻴﺮ ﺧﺎﺻﻰ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﻌﺮﻓﻰ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪﺗﺎن ﻣﻰ رﺳﺎﻧﺪ.

ﺳﺎﻣﺎﻧﻪ ﺟﻬﺖ ﻳﺎﺑﻰ از ﺷﻤﺎ ﻧﻤﻰ ﭘﺮﺳﺪ: ﻛﺠﺎ ﺑﻮدﻳﺪ؟ ﭼﺮا اﻳﻦ ﻫﻤﻪ وﻗﺖ آﻧﺠﺎ ﺑﻮدﻳﺪ؟ وﻇﻴﻔﻪ آن ﺗﻨﻬﺎ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻛﻤﻚ ﻛﻨﺪ از ﺟﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﻫﺴﺘﻴﺪ ﺑﻪ ﺟﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﻣﻰ ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﺑﺮﺳﻴﺪ. اﺣﺴﺎﺳﺎت ﺷﻤﺎ ﻛﺎرى ﺷﺒﻴﻪ اﻳﻦ ﺳﺎﻣﺎﻧﻪ راﻫﻨﻤﺎ اﻧﺠﺎم ﻣﻰ دﻫﻨﺪ. وﻇﻴﻔﻪ اﺻﻠﻰ آﻧﻬﺎ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻛﻤﻚ ﻛﻨﺪ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻴﻦ ﻣﺒﺪأ، ﺗﺎ ﺟﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﻣﻴﺨﻮاﻫﻴﺪ ﺑﻪ آﻧﺠﺎ ﺑﺮﺳﻴﺪ را ﻃﻰ ﻛﻨﻴﺪ.

اﻳﻦ ﺑﻰ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻣﻬﻢ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ در ﻛﺠﺎ ﻗﺮار دارﻳﺪ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻴﺪ ﺳﺎده ﺗﺮ ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ ﺑﺮﺳﻴﺪ. درک ﻫﺮ دو ﻧﻜﺘﻪ: اﻳﻦ ﻛﻪ ﻛﺠﺎﻳﻴﺪ و ﻛﺠﺎ ﻣﻰ ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﺑﺎﺷﻴﺪ، ﺑﺮاى ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﻴﺮى آﮔﺎﻫﺎﻧﻪ در ﺳﻔﺮى ﻛﻪ ﭘﻴﺶ رو دارﻳﺪ ﺑﺴﻴﺎر ﺣﺎﺋﺰ اﻫﻤﻴﺖ اﺳﺖ.

ﺷﻤﺎ در ﺷﻜﻞ ﺟﺴﻤﻰ ﺧﻮد ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺤﻴﻄﻰ زﻳﺎدى ﻗﺮار دارﻳﺪ و ﻏﺎﻟﺒﺎ دﻳﮕﺮان از ﺷﻤﺎ ﻣﻰ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻳﺎ ﭘﺎﻓﺸﺎرى ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ ﺑﺮاى آن ﻛﻪ ﺑﻪ ﺷﻜﻠﻰ ﻣﺜﺒﺖ ﺑﺮ ﺗﺠﺮﺑﻴﺎت آﻧﻬﺎ اﺛﺮ ﺑﮕﺬارﻳﺪ، روش ﺧﻮد را ﺗﻐﻴﻴﺮ دﻫﻴﺪ. ﺷﻤﺎ زﻳﺮ رﮔﺒﺎر ﻗﻮاﻧﻴﻦ، ﻣﻘﺮرات و اﻧﺘﻈﺎراﺗﻰ ﻗﺮار دارﻳﺪ ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ دﻳﮕﺮان وﺿﻊ ﺷﺪه اﻧﺪ و ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻰ رﺳﺪ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ درﺑﺎره ﻧﺤﻮه رﻓﺘﺎر ﺷﻤﺎ ﻧﻈﺮى دارﻧﺪ. اﻣﺎ ﺑﺮاى ﺷﻤﺎ ﻋﻤﻠﻰ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﻴﻦ ﻣﺴﻴﺮى ﻛﻪ در آن ﻗﺮار دارﻳﺪ و ﺟﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﻣﻰ ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﺑﻪ آﻧﺠﺎ ﺑﺮﺳﻴﺪ ﺑﻼﺗﻜﻠﻴﻒ در اﻧﺘﻈﺎر راﻫﻨﻤﺎﻳﻰ ﻋﻮاﻣﻞ ﺑﻴﺮوﻧﻰ ﺑﺎﻗﻰ ﺑﻤﺎﻧﻴﺪ.

ﮔﺎﻫﻰ اوﻗﺎت ﺷﻤﺎ ﺑﻴﻦ اﻳﻦ ﻣﺴﻴﺮ و آن ﻣﺴﻴﺮ، ﺟﻬﺖ ﺧﻮﺷﻨﻮد ﻛﺮدن دﻳﮕﺮان ﻣﺮﺗﺐ ﺟﻠﻮ و ﻋﻘﺐ ﻛﺸﻴﺪه ﻣﻰ ﺷﻮﻳﺪ. ﺻﺮف ﻧﻈﺮ از ﺗﻼﺷﻰ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﺮج ﻣﻰ دﻫﻴﺪ، ﺷﻤﺎ ﻧﻤﻰ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﻪ ﺷﻜﻞ ﻣﺪاوم در ﺟﻬﺖ راﺿﻰ ﻧﮕﻬﺪاﺷﺘﻦ دﻳﮕﺮان ﮔﺎم ﺑﺮدارﻳﺪ. ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﺧﻮﺷﻨﻮدى آﻧﻬﺎ ﻧﻤﻰ ﺷﻮﻳﺪ، ﺑﻠﻜﻪ ﺧﻮد ﻧﻴﺰ از ﻛﺎرى ﻛﻪ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ ﻟﺬت ﻧﻤﻰ ﺑﺮﻳﺪ و ﺑﻪ دﻟﻴﻞ آن ﻛﻪ ﺑﻪ ﺟﻬﺎت ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻛﺸﺎﻧﺪه ﻣﻰ ﺷﻮﻳﺪ ﻣﺴﻴﺮى را ﻛﻪ ﻣﻰ ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﻃﻰ ﻛﻨﻴﺪ در اﻳﻦ ﻓﺮآﻳﻨﺪ ﮔﻢ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ.

ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﻫﺪﻳﻪ اى ﻛﻪ می ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﺪﻫﻴﺪ ﺧﻮﺷﺤﺎلی ﺷﻤﺎﺳﺖ.

ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﻫﺪﻳﻪ اى ﻛﻪ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﻪ ﻛﺴﻰ ﺑﺪﻫﻴﺪ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻰ و ﺧﺮﺳﻨﺪى ﺷﻤﺎﺳﺖ. زﻳﺮا وﻗﺘﻰ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﻫﺴﺘﻴﺪ و اﺣﺴﺎس ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻰ ﻳﺎ ﺳﭙﺎﺳﮕﺰارى ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ، ﺑﻪ ﺷﻜﻠﻰ ﻛﺎﻣﻞ ﺑﺎ آن ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ زﻻل ﻣﻄﻠﻖ ﻫﻤﺴﻮﻳﻴﺪ و وﻗﺘﻰ در ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻘﻄﻪ اى از ﻫﻤﺴﻮﻳﻰ ﻗﺮار دارﻳﺪ ﻫﺮ ﭼﻴﺰ ﻳﺎ ﻫﺮ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻫﺪف ﺧﻮد روى آن ﺗﻤﺮﻛﺰ ﻛﺮده اﻳﺪ از اﻳﻦ ﺗﻮﺟﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻬﺮه ﻣﻨﺪ ﻣﻰ ﺷﻮد.

ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ اﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﺮآورده ﺷﺪن آرزوﻫﺎﻳﺶ ﭼﻨﺎن ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻳﺎ ﭼﻨﺎن ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ او ﻣﻰ ﺧﻮاﻫﺪ، زﻳﺮا ﻫﻤﻪ آﻧﻬﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ آن ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﺳﻌﺎدت دﺳﺘﺮﺳﻰ دارﻧﺪ. ﻏﺎﻟﺒﺎ آﻧﻬﺎ (ﻛﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﺑﻪ آن ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ دﺳﺘﺮﺳﻰ دارﻧﺪ.) از اﻳﻦ ﻛﻪ ﻧﻤﻰ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺧﻮد را در ﺟﺎﻳﮕﺎﻫﻰ ﻗﺮار دﻫﻨﺪ ﻛﻪ اﺣﺴﺎس ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻰ ﻛﻨﻨﺪ رﻧﺞ ﻣﻰ ﺑﺮﻧﺪ و از ﺷﻤﺎ ﻣﻰ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻘﻰ رﻓﺘﺎر ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮﺷﺎن ﻣﻰ رﺳﺪ ﻣﻮﺟﺐ اﻳﺠﺎد ﺣﺲ ﺑﻬﺘﺮى در آﻧﻬﺎ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ. ﺑﺎ اﻳﻦ ﻫﻤﻪ، آﻧﻬﺎ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ آﻧﻜﻪ ﺷﻤﺎ را ﻣﺴﺌﻮل ﺷﺎدﻛﺎﻣﻰ ﺧﻮد ﻣﻰ داﻧﻨﺪ ﻣﻮﺟﺐ ﻧﺎراﺣﺘﻰ ﺷﻤﺎ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ ﺑﻠﻜﻪ ﺧﻮد را ﻧﻴﺰ ﻣﺤﺪود ﻣﻰ ﺳﺎزﻧﺪ. زﻳﺮا آﻧﻬﺎ ﻧﻤﻰ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻧﺤﻮه رﻓﺘﺎر ﻛﺴﻰ را ﻛﻨﺘﺮل ﻛﻨﻨﺪ و اﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﻨﺘﺮﻟﻰ ﺑﺮاى ﺷﺎدﻛﺎﻣﻰ آﻧﻬﺎ ﺿﺮورى ﺑﺎﺷﺪ، در آن ﺻﻮرت واﻗﻌﺎ دﭼﺎر دردﺳﺮ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ.

خوشحالی شما به کاری که دیگران می کنند بستگی ندارد.

ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻰ و ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻰ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻛﻪ دﻳﮕﺮ آﻧﭽﻪ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ واﺑﺴﺘﻪ ﻧﻴﺴﺖ و ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺗﻌﺎدل ارﺗﻌﺎﺷﺎت ﺧﻮد ﺷﻤﺎ ﺑﺴﺘﮕﻰ دارد. ﻫﻤﻴﻦ ﻃﻮر ﻫﻢ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻰ دﻳﮕﺮان رﺑﻄﻰ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﺪارد و ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺗﻌﺎدل ارﺗﻌﺎﺷﻰ ﺧﻮد آﻧﻬﺎ واﺑﺴﺘﻪ اﺳﺖ. زﻳﺮا ﻫﺮ ﻛﺴﻰ در ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ اى، ﻫﺮ ﺣﺲ و ﺣﺎﻟﻰ ﻛﻪ دارد ﻧﺎﺷﻰ از ﺗﺮﻛﻴﺒﺎت اﻧﺮژى ﺧﻮد اوﺳﺖ. اﺣﺴﺎس ﺷﻤﺎ ﻫﻤﻮاره ﺑﻪ ﺷﻜﻠﻰ ﺷﻔﺎف و روﺷﻦ ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ ﺗﻌﺎدل ارﺗﻌﺎﺷﻰ ﺑﻴﻦ آرزوﻫﺎى ﺷﻤﺎ و آن ﺷﻌﺎﻋﻰ اﺳﺖ ﻛﻪ از ﺧﻮد ﻣﻰ ﺗﺎﺑﺎﻧﻴﺪ و از دﻳﺪﮔﺎه ﺧﻮد آن را ﻓﻌﺎل ﻛﺮده اﻳﺪ.

ﻫﻴﭻ ﭼﻴﺰى در اﻳﻦ ﺟﻬﺎن ﻣﻬﻢ ﺗﺮ از اﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ اﻓﺮاد درک ﻛﻨﻨﺪ ارﺗﻌﺎﺷﺎﺗﻰ ﻛﻪ از ﺧﻮد ﻣﻰ ﺗﺎﺑﺎﻧﻨﺪ ﺑﺎ آرزوﻫﺎﻳﺸﺎن ﻫﻤﺴﻮﻳﻰ دارد ﻳﺎ ﻧﻪ. آﻧﭽﻪ ﺷﻤﺎ اﺣﺴﺎس ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ آﻳﺎ ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﻫﺴﺘﻰ ﺧﻮد را ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ اﻳﺪ ﻳﺎ ﻧﻪ. ﻫﺮ ﺣﺲ ﺧﻮﺑﻰ، ﻫﺮ ﺧﻼﻗﻴﺖ ﻣﺆﺛﺮى، ﻫﺮ وﻓﻮر ﻧﻌﻤﺘﻰ، ﻫﺮ اﻧﺪازه ﺳﻼﻣﺘﻰ، ﺳﺮزﻧﺪﮔﻰ و ﺳﻌﺎدت – و ﻫﺮ آﻧﭽﻪ ﻛﻪ آﻧﻬﺎ را ﺧﻮب ﺗﻠﻘﻰ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ ﺑﺴﺘﮕﻰ ﺑﻪ ﻧﺤﻮه ﺣﺲ وﺣﺎل ﻓﻌﻠﻰ و ﻫﻤﻴﻦ ﻃﻮر راﺑﻄﻪ ﺣﺴﻰ ارﺗﻌﺎﺷﻰ ﺷﻤﺎ ﺑﺎ واﻗﻌﻴﺖ وﺟﻮدى ﺗﺎن دارد. اﻳﻦ ﻛﻪ واﻗﻌﺄ ﻛﻴﺴﺘﻴﺪ و ﭼﻪ آرزوﻳﻰ در ﺳﺮ ﻣﻰ ﭘﺮوراﻧﻴﺪ.

هر اندیشه ای شما را به سن دیه گو نزدیک تر یا از آن دورتر می کند

درﺳﺖ ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﺗﺮﺗﻴﺒﻰ ﻛﻪ ﻓﻜﺮ ﻛﺮدن ﺑﻪ ﻳﻚ ﺳﻔﺮ ﺑﻰ دردﺳﺮ از ﻓﻮﻧﻴﻜﺲ ﺑﻪ ﺳﻦ دﻳﻪ ﮔﻮ ﺳﺎده اﺳﺖ، اﻧﺪﻳﺸﻴﺪن ﺑﻪ ﺳﻔﺮى ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ آﻣﻴﺰ از ﻧﺎاﻣﻨﻰ ﻣﺎﻟﻰ ﺑﻪ اﻣﻨﻴﺖ ﻣﺎﻟﻰ، از ﺑﻴﻤﺎرى ﺑﻪ ﺗﻨﺪرﺳﺘﻰ، از ﺳﺮدرﮔﻤﻰ ﺑﻪ ﺷﻔﺎﻓﻴﺖ ﺑﺮاى ﺗﺎن ﺳﺎده ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد. در ﺳﻔﺮﺗﺎن از ﻓﻮﻧﻴﻜﺲ ﺑﻪ ﺳﻦ دﻳﻪ ﮔﻮ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻫﺎى زﻳﺎدى ﺳﺮ راﻫﺘﺎن ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد، زﻳﺮا ﺷﻤﺎ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻴﻦ دو ﻧﻘﻄﻪ را درک ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ، ﻣﻰ داﻧﻴﺪ در ﻛﺠﺎى ﻣﺴﻴﺮ ﻗﺮار دارﻳﺪ و ﻣﻴﺪاﻧﻴﺪ ﺣﺮﻛﺖ در ﺟﻬﺖ ﺧﻼف ﭼﻪ ﻣﻔﻬﻮﻣﻰ دارد. وﻗﺘﻰ ﺑﺎ ﺳﺎﻣﺎﻧﻪ ﻫﺪاﻳﺖ اﺣﺴﺎﺳﺎت ﺧﻮد آﺷﻨﺎ ﺷﻮﻳﺪ دﻳﮕﺮ ﺳﺮدرﮔﻢ ﻧﺨﻮاﻫﻴﺪ ﺷﺪ، ﻣﻰ داﻧﻴﺪ ﻛﺠﺎ ﻫﺴﺘﻴﺪ و ﺑﻪ ﻛﺠﺎ ﻣﻰ ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﺑﺮﺳﻴﺪ. ﻋﻼوه ﺑﺮ اﻳﻦ ﺑﺎ ﻫﺮ ﺣﺲ و اﻧﺪﻳﺸﻪ اى ﻛﻪ ﺑﻪ ذﻫﻨﺘﺎن راه ﻣﻰ ﻳﺎﺑﺪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﻰ ﺷﻮﻳﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻧﻬﺎﻳﻰ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺗﺎن ﻧﺰدﻳﻚ ﻳﺎ از آن دورﺗﺮ ﺷﺪه اﻳﺪ.

اﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﺗﺤﺖ ﻧﻔﻮذ ﭼﻴﺰ دﻳﮕﺮى ﻏﻴﺮ از ﺳﺎﻣﺎﻧﻪ ﻫﺪاﻳﺖ ﺧﻮد ﻗﺮار ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ ﮔﻢ ﻣﻰ ﺷﻮﻳﺪ و از ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺗﺎن دور ﻣﻰ اﻓﺘﻴﺪ، زﻳﺮا ﻫﻴﭻ ﻛﺲ دﻳﮕﺮى ﺑﻪ ﻗﺪر ﺷﻤﺎ ﻧﻤﻰ داﻧﺪ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻴﻦ ﺟﺎﻳﻰ ﻛﻪ در آن ﻗﺮار دارﻳﺪ و ﺟﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﻣﻰ ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﺑﻪ آﻧﺠﺎ ﺑﺮﺳﻴﺪ ﭼﻘﺪر اﺳﺖ. ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻦ ﻛﻪ آﻧﻬﺎ ﺑﻪ وﺿﻮح آرزوﻫﺎى ﺷﻤﺎ را درک ﻧﻤﻰ ﻛﻨﻨﺪ، اﻣﺎ ﺑﻪ ﺷﻜﻠﻰ ﻣﺪاوم آرزوﻫﺎى ﺧﻮد را ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﻛﻴﺐ اﺿﺎﻓﻪ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺗﻨﻬﺎ وﻗﺘﻰ ﺑﻪ آﻧﭽﻪ ﺣﺲ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ ﻋﻤﻴﻘﺔ ﺗﻮﺟﻪ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ، ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﻪ ﺷﻜﻠﻰ ﻣﺪاوم ﺑﻪ ﺳﻮى اﻫﺪاف ﺗﺎن ﺣﺮﻛﺖ ﻛﻨﻴﺪ.

چرا نه گفتن به یک چیز، به معنای آری گفتن به آن است؟

ﺟﻬﺎن ارﺗﻌﺎﺷﻰ ﺷﻤﺎ ﺑﺮاﺳﺎس ﻗﺎﻧﻮن ﺟﺎذﺑﻪ ﺑﻨﺎ ﺷﺪه اﺳﺖ. اﻳﻦ ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻌﻨﻰ اﺳﺖ ﻛﻪ دﻧﻴﺎى ﺷﻤﺎ ﭘﺬﻳﺮﻧﺪه اﺳﺖ و ﭼﻴﺰى را رد ﻧﻤﻰ ﻛﻨﺪ؛ وﻗﺘﻰ ﺗﻮﺟﻪ ﺧﻮد را ﻣﻌﻄﻮف ﭼﻴﺰى ﺑﺪارﻳﺪ و ﺑﻪ آن ﺑﻠﻪ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ آن را ﺿﻤﻴﻤﻪ ارﺗﻌﺎﺷﺎت ﺧﻮد ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ. در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل اﮔﺮ ﺑﻪ ﭼﻴﺰى ﻛﻪ ﻧﻤﻰ ﺧﻮاﻫﻴﺪ، ﻧﻪ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ؛ ﺑﺎز ﻫﻢ آن را ﺿﻤﻴﻤﻪ ارﺗﻌﺎﺷﺎت ﺧﻮد ﻣﻰ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ، وﻟﻰ اﮔﺮ ﺑﻪ ﭼﻴﺰى ﺗﻮﺟﻪ ﻧﻜﻨﻴﺪ ﺷﺎﻣﻞ اﻳﻦ ﻗﺎﻋﺪه ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺷﺪ. ﺷﻤﺎ ﻧﻤﻰ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﭼﻴﺰى را ﻛﻪ ﺑﻪ آن ﺗﻮﺟﻪ ﻛﺮده اﻳﺪ از اﻳﻦ ﻗﺎﻋﺪه ﻣﺴﺘﺜﻨﻰ ﻛﻨﻴﺪ، زﻳﺮا ﻫﺮ ﺑﺎر ﺗﻮﺟﻪ ﺷﻤﺎ، آن را ﺿﻤﻴﻤﻪ ارﺗﻌﺎﺷﺎت ﺗﺎن ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺮد. ﺑﻰ ﻫﻴﭻ اﺳﺘﺜﻨﺎﻳﻰ.