فصل بیست و ششم – بخواهید تا به شما داده شود – استر هیکس

روش چهارم
واقعیت مجازی (تجسم خلاق)

 

چه وقت باید از این روش استفاده کنید؟

• وﻗﺘﻰ ﺣﺲ و ﺣﺎل ﺧﻮﺑﻰ دارﻳﺪ و ﻣﻰ ﺧﻮاﻫﻴﺪ ارﺗﻌﺎش ﭘﺬﻳﺮ ﺑﻮدن را ﺗﻤﺮﻳﻦ ﻛﻨﻴﺪ.
  
  

• وﻗﺘﻰ ﻳﺎد ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺧﻮﺷﺎﻳﻨﺪى اﻓﺘﺎده اﻳﺪ و ﺧﻴﺎل دارﻳﺪ آن را ﻃﻮﻻﻧﻰ ﺗﺮ و در ﺻﻮرت اﻣﻜﺎن ﺑﻪ ﺣﺲ و ﺣﺎل ﺑﻬﺘﺮى ﺑﺪل ﻛﻨﻴﺪ.
  
  

• وﻗﺘﻰ ﻓﺮﺻﺖ اﺿﺎﻓﻰ در اﺧﺘﻴﺎر دارﻳﺪ و دﻟﺘﺎن ﻣﻰ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﺧﻮﺑﻰ آن را ﺳﭙﺮى ﻛﻨﻴﺪ.

محدوده جهت گیری احساسات شما

روش واﻗﻌﻴﺖ ﻣﺠﺎزى زﻣﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﻣﺤﺪوده اﺣﺴﺎﺳﺎت ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺷﻜﻞ زﻳﺮ اﺳﺖ ﺑﺮاى ﺗﺎن ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻔﻴﺪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد:

١) ﻟﺬت آﮔﺎﻫﻰ / اﺣﺴﺎس ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪى / آزادى اﻋﺸﻖ / ﺳﭙﺎﺳﮕﺰارى

ﺗﺎ  ٨) دل ﺗﻨﮕﻰ

(اﮔﺮ از ﺷﺮاﻳﻂ ﻓﻌﻠﻰ ﻫﻤﺴﻮﻳﻰ اﺣﺴﺎﺳﺎت ﺧﻮد ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻧﻴﺴﺘﻴﺪ، ﺑﻪ ﻓﺼﻞ ٢٢ ﺑﺎز ﮔﺮدﻳﺪ و از آن ﻓﻬﺮﺳﺖ ﺑﻴﺴﺖ ودوﮔﺎﻧﻪ درﺟﺎت ﻣﺨﺘﻠﻒ اﺣﺴﺎﺳﻰ ﻧﺴﺨﻪ اى ﺑﺮاى ﺧﻮد ﺗﻬﻴﻪ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ.)

ﺑﻪ ﻳﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ در ﺟﻬﺎﻧﻰ ارﺗﻌﺎﺷﻰ زﻧﺪﮔﻰ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ و در آن ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎى ﻗﺎﻧﻮن ﺟﺎذﺑﻪ اداره ﻣﻰ ﺷﻮد. ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻫﺮﭼﻪ ﻓﻜﺮ ﻛﻨﻴﺪ آن را ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﻰ آورﻳﺪ، ﭼﻪ ﺑﺨﻮاﻫﻴﺪ، ﭼﻪ ﻧﺨﻮاﻫﻴﺪ؛ زﻳﺮا ﻫﺮوﻗﺖ ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ ارﺗﻌﺎﺷﻰ ﻫﻤﺴﻮ ﺑﺎ ﭼﻴﺰى ﻗﺮار ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ ﻛﻪ ﻓﻜﺮ ﺧﻮد را ﺑﺮ آن ﻣﺘﻤﺮﻛﺰ ﻛﺮده اﻳﺪ، ﺟﻮﻫﺮه ارﺗﻌﺎﺷﻰ آن ﺑﻪ ﻧﻮﻋﻰ در ﺗﺠﺮﺑﻴﺎت ﺷﻤﺎ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﻰ ﺷﻮد.

ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ ﻛﺎﺋﻨﺎت ﺑﻪ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ارﺗﻌﺎﺷﻰ ﺷﻤﺎ، ﺑﻪ ﻧﻘﻄﻪ ﺟﺎذﺑﻪ ﺷﻤﺎ، ﺑﻪ اﻓﻜﺎرى ﻛﻪ ﻣﻰ اﻧﺪﻳﺸﻴﺪ و ﺑﻪ آﻧﭽﻪ ﺣﺲ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ، ﺟﻮاب ﻣﻰ دﻫﺪ. ﻛﺎﺋﻨﺎت ﺑﻪ آﻧﭽﻪ در ﺗﺠﺮﺑﻴﺎت ﺷﻤﺎ اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎده ﭘﺎﺳﺦ ﻧﻤﻰ دﻫﺪ، ﺑﻠﻜﻪ ﺑﻪ ارﺗﻌﺎﺷﺎﺗﻰ ﻛﻪ در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ از ﺧﻮد ﻣﻰ ﺗﺎﺑﺎﻧﻴﺪ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ. ﻛﺎﺋﻨﺎت ﺗﻔﺎوﺗﻰ ﺑﻴﻦ اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﻳﻚ ﻣﻴﻠﻴﻮن دﻻر در اﺧﺘﻴﺎر دارﻳﺪ ﻳﺎ آرزو ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ، ﻗﺎﺋﻞ ﻧﻴﺴﺖ. ﻧﻘﻄﻪ ﺟﺎذﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﺎﺷﻰ از اﻓﻜﺎر ﺷﻤﺎﺳﺖ ﻧﻪ آﻧﭽﻪ ﻛﻪ در زﻧﺪﮔﻰ ﺗﺎن ﻣﺘﺠﻠﻰ ﺷﺪه اﺳﺖ.

ﻓﺮآﻳﻨﺪ واﻗﻌﻴﺖ ﻣﺠﺎزى ﺟﺎﻳﻰ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻴﺪ در آن ﭼﻴﺰى را ﻛﻪ ﺷﻜﺴﺘﻪ ﻣﺮﻣﺖ ﻛﻨﻴﺪ، ﺑﻠﻜﻪ ﺟﺎﻳﻰ اﺳﺖ ﻛﻪ در آن آﮔﺎﻫﺎﻧﻪ در ذﻫﻦ ﺧﻮد دورﻧﻤﺎﻳﻰ را ﻓﻌﺎل ﻣﻴﺴﺎزﻳﺪ ﻛﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﻣﻰ ﺷﻮد ارﺗﻌﺎﺷﺎﺗﻰ ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ ﺑﺎ آﻧﭽﻪ در ذﻫﻦ ﺗﺎن ﺳﺎﺧﺘﻪ اﻳﺪ از ﺧﻮد ﺑﺘﺎﺑﺎﻧﻴﺪ. در ﺣﺎﻟﻰ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﺗﺠﺴﻢ ﭼﺸﻢ اﻧﺪازﻫﺎى ﺧﻮﺷﺎﻳﻨﺪ را در ذﻫﻦ ﺗﺎن ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ، ارﺗﻌﺎﺷﺎت ﻧﺎﺷﻰ از اﻳﻦ ﺣﺲ و ﺣﺎل ﺧﻮب ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺪل ﺑﻪ ﻧﻘﻄﻪ ﺟﺎذﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮔﺮدد.

ﺑﺴﻴﺎرى از اﻓﺮاد، ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ارﺗﻌﺎﺷﺎت ﺧﻮد را ﺻﺮف ﭼﻴﺰﻫﺎ، اﻓﺮاد و ﺷﺮاﻳﻄﻰ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﺷﺎﻫﺪ و ﻧﺎﻇﺮ آن ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ زﻧﺪﮔﻰ ﺑﺴﻴﺎرى از اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﺗﻜﺮار ﻫﻤﺎن ﺷﺮاﻳﻂ و ﺗﺠﺮﺑﻴﺎت روز ﺑﻪ روز اداﻣﻪ ﻣﻰ ﻳﺎﺑﺪ. ﻋﻠﺖ آن اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﻮع ارﺗﻌﺎﺷﺎﺗﻰ ﻛﻪ اراﺋﻪ ﻣﻰ ﺷﻮد ﺑﺎ آﻧﭽﻪ ﻗﺒﻼ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺷﺪه ﺗﻔﺎوﺗﻰ ﻧﺪارد. ﺑﺎ اﻳﻦ ﻫﻤﻪ روش واﻗﻌﻴﺖ ﻣﺠﺎزى آن را ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺧﻮاﻫﺪ داد. زﻳﺮا ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از اﻳﻦ روش، روى ﻫﺮ ﻣﻮﺿﻮﻋﻰ و ﺑﻨﺎ ﺑﻪ اﻧﺘﺨﺎب ﺧﻮدﺗﺎن، داﻣﻨﻪ ارﺗﻌﺎﺷﺎت ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻣﺮاﺗﺐ ﻓﺮاﺗﺮ از ﺟﺎﻳﻰ ﻛﻪ اﻛﻨﻮن در آن ﻗﺮار دارﻳﺪ ﭘﻴﺶ ﻣﻰ رود. از آﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﻛﺎﺋﻨﺎت ﺑﻪ ارﺗﻌﺎﺷﺎت ﺷﻤﺎ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻰ دﻫﺪ – ﻧﻪ ﺑﻪ ﺷﻜﻞ ﻓﻌﻠﻰ زﻧﺪﮔﻰ ﺗﺎن ﭼﻴﺰﻫﺎى ﻟﺬت ﺑﺨﺶ ﺗﺮ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺗﺠﺮﺑﻴﺎت ﺷﻤﺎ ﺟﺎرى ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ، ﻏﻢ آن ﻛﻪ ﻗﺒﻼ ﻫﺮﮔﺰ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻜﺮده اﻧﺪ.

آﻧﭽﻪ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ اﺷﺘﺒﺎه ﻣﻰ اﻧﺪازد، ﺗﻀﺎد و ﻧﺎﻫﻤﮕﻮﻧﻰ اﺳﺖ، ﭼﻴﺰى ﻛﻪ ﺑﺮاى ﻛﻤﻚ ﺑﻪ اوج ﮔﺮﻓﺘﻦ آرزوﻫﺎﻳﺘﺎن ﺑﺴﻴﺎر ﻻزم و ارزﺷﻤﻨﺪ اﺳﺖ و اﻏﻠﺐ ﻣﻮﺟﺐ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺑﺴﻴﺎرى از اﻧﺮژى ﻫﺎى اﻧﺒﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪه ﻣﻰ ﺷﻮد. ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﺮاى اﻳﻦ ﻛﻪ ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﭼﻪ ﻣﻰ ﺧﻮاﻫﻴﺪ، ﺑﺎﻳﺪ روى ﺟﺰﺋﻴﺎت ﻳﺎ وﻗﺎﻳﻌﻰ ﺗﻤﺮﻛﺰ ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻛﻤﻚ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﭼﻪ ﭼﻴﺰى را ﻧﻤﻰ ﺧﻮاﻫﻴﺪ؛ ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﻳﮕﺮ، ﻣﻌﻤﻮﻻ ﭼﻪ زﻣﺎﻧﻰ ﺑﻪ روﺷﻨﻰ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﻰ ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﺣﺎﻟﺘﺎن ﺧﻮب ﺑﺎﺷﺪ؟

وﻗﺘﻰ اﺣﻮال ﺗﺎن ﭼﻨﺪان ﺧﻮب ﻧﻴﺴﺖ، درﺳﺖ اﺳﺖ؟ ﭼﻪ وﻗﺖ ﻣﺴﺌﻠﻪ داﺷﺘﻦ ﭘﻮل ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺷﻤﺎ را ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر ﻗﺮار ﻣﻰ دﻫﺪ؟ روﺷﻦ اﺳﺖ، وﻗﺘﻰ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻗﺪر ﻛﺎﻓﻰ ﭘﻮل ﻧﺪارﻳﺪ. وﻗﺘﻰ ﮔﻴﺞ و ﺳﺮدرﮔﻢ ﻫﺴﺘﻴﺪ، ﻫﻤﺎن وﻗﺘﻰ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺷﻔﺎﻓﻴﺖ ﻣﻰ ﮔﺮدﻳﺪ، ﻣﮕﺮ ﻧﻪ؟ وﻗﺘﻰ ﻧﺎراﺣﺘﻴﺪ، آﻳﺎ ﻫﻤﺎن ﻣﻮﻗﻌﻰ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ در ﺟﺴﺖ وﺟﻮى آراﻣﺶ ﻫﺴﺘﻴﺪ؟ وﻗﺘﻰ دﻟﺘﻨﮕﻴﺪ ﻫﻤﺎن وﻗﺘﻰ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺧﻮاﻫﺎن اﻧﮕﻴﺰه ﻫﺴﺘﻴﺪ؟

ﺑﻪ ﻳﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ روش ﻛﺎرﮔﺎه ﺧﻼﻗﻴﺖ ﺳﻪ ﻣﺮﺣﻠﻪ را ﺷﺎﻣﻞ می ﺷﻮد:

(١) ﺧﻮاﺳﺘﻦ (ﻛﺎر ﺳﺎده اى اﺳﺖ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﻫﻤﻮاره ﺑﺪان ﻣﺸﻐﻮﻟﻴﺪ)؛

(٢) ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ درﺧﻮاﺳﺖ ﺷﻤﺎ (ﻛﻪ وﻇﻴﻔﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺴﺖ، ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﻫﺴﺘﻰ ﺧﻮد اﻧﺠﺎم آن را ﺑﺮﻋﻬﺪه دارد)؛

(٣) ﭘﺬﻳﺮا ﺑﻮدن (درﻳﺎﻓﺖ و ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻦ ﻫﺮ آﻧﭽﻪ ﻣﻰ ﺧﻮاﻫﻴﺪ).

ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻢ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﺑﻴﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ اول و ﺳﻮم ﺗﻔﺎوت وﺟﻮد دارد. وﻗﺘﻰ روى ﭼﻴﺰى ﻛﻪ ﺧﻮاﻫﺎن آن ﻫﺴﺘﻴﺪ ﻳﺎ ﺑﻪ آن ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪﻳﺪ ﺗﻤﺮﻛﺰ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ ﻳﺎ دﻋﺎ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ، ﻏﺎﻟﺒﺎ ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ ارﺗﻌﺎﺷﻰ ﺑﺎ آن ﻫﻤﺴﻮ ﻧﻴﺴﺘﻴﺪ، ﺑﻠﻜﻪ ﺑﺎ ﻓﻜﺮ ﻧﺪاﺷﺘﻦ و ﻓﻘﺪان آن ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ و ﻫﻤﺴﻮﻳﻴﺪ.

وﻗﺘﻰ ﻫﻤﻪ ﺻﻮرت ﺣﺴﺎﺑﻬﺎ ﻳﻚ ﺟﺎ ﺳﺮاﻏﺘﺎن ﻣﻰ آﻳﺪ و ﭘﻮل ﻛﺎﻓﻰ ﺑﺮاى ﭘﺮداﺧﺖ آﻧﻬﺎ وﺟﻮد ﻧﺪارد، اﺣﺴﺎس ﺗﺮس و وﺣﺸﺖ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ و ﻣﻰ ﮔﻮﻳﻴﺪ: »ﭘﻮل ﺑﻴﺸﺘﺮى ﻻزم دارم«؛ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻴﺪ از ﻛﻠﻤﺎت ﻣﺜﺒﺖ دﻳﮕﺮى اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻴﺪ: »ﭘﻮل ﺑﻴﺸﺘﺮى ﻣﻰ ﺧﻮاﻫﻢ در اﻳﻦ ﺷﺮاﻳﻂ ﺷﻤﺎ ﻣﺮﺣﻠﻪ اول را ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻰ ﺑﻨﺪﻳﺪ؛ ﻳﻌﻨﻰ روى ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺗﺎن ﺗﻤﺮﻛﺰ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ. ﺑﺎ اﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﭼﻮن ﻫﻨﻮز ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺳﻮم ﻧﺮﺳﻴﺪه اﻳﺪ ﺧﻮد را از آﻧﭽﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺗﺎن ﺑﻮده ﺟﺪا ﻧﮕﻪ ﻣﻴﺪارﻳﺪ.

ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺷﻜﻠﻰ ﻣﺪاوم ﻃﻠﺐ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ و ﻧﻤﻰ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﻣﺎﻧﻊ ﻃﻠﺐ ﻛﺮدن ﺧﻮد ﺷﻮﻳﺪ. ﺗﻀﺎدﻫﺎ، آرزوﻫﺎﻳﻰ را در ﺷﻤﺎ ﺑﺮ ﻣﻰ اﻧﮕﻴﺰﻧﺪ و وﻇﻴﻔﻪ اﺻﻠﻰ ﺷﻤﺎ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ راﻫﻰ ﭘﻴﺪا ﻛﻨﻴﺪ ﺗﺎ در ﻣﺴﻴﺮ درﻳﺎﻓﺖ ﻗﺮار ﮔﻴﺮﻳﺪ. ﻛﺎرى ﺷﺒﻴﻪ درﻳﺎﻓﺖ اﻣﻮاج ﻣﺎﻫﻮاره ﻳﺎ رادﻳﻮ. ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﮔﻴﺮﻧﺪه ﺧﻮد را روى ﻫﻤﺎن ﻃﻮل ﻣﻮج ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻛﻨﻴﺪ، در ﺻﻮرﺗﻰ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﻳﺎ ﻓﺮﺳﺘﻨﺪه وﺿﻊ ﺛﺎﺑﺘﻰ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻧﻤﻰ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﻋﻼﺋﻢ را ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺷﻔﺎف درﻳﺎﻓﺖ ﻛﻨﻴﺪ. درﺳﺖ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻛﻤﻚ ﻋﻼﺋﻢ اﺣﺴﺎﺳﻰ ﺧﻮد ﺟﻬﺖ ﻫﻤﺴﻮﻳﻰ ارﺗﻌﺎﺷﻰ ﺗﺎن (ﮔﻴﺮﻧﺪه و ﻓﺮﺳﺘﻨﺪه) را ﻣﻰ ﺷﻨﺎﺳﻴﺪ. ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﻳﮕﺮ، وﻗﺘﻰ در ﺟﺎﻳﮕﺎه ﻧﺎﻫﻤﻮار و ﻧﺎﻣﺘﻌﺎدﻟﻰ ﻗﺮار دارﻳﺪ و اﺣﺴﺎس ﻓﺮﺳﻮدﮔﻰ، ﺧﺸﻢ، ﻋﺼﺒﺎﻧﻴﺖ ﻳﺎ رﻧﺠﺶ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ، ﺧﺎرج از ﻣﺤﺪوده ارﺗﻌﺎﺷﻰ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻳﺪ.

ﻣﺎ ﻣﻰ ﺧﻮاﻫﻴﻢ ﺷﻤﺎ ﻛﻤﻰ آراﻣﺶ ﭘﻴﺪا ﻛﻨﻴﺪ و وﻗﺘﻰ در ﭼﻨﺎن ﺷﺮاﻳﻂ اﺣﺴﺎﺳﻰ ﻣﻨﻔﻰ أى ﻗﺮار دارﻳﺪ ﺑﻪ ﺧﻮد ﺳﺨﺖ ﻧﮕﻴﺮﻳﺪ. اﺣﺴﺎﺳﺎت ﻣﻨﻔﻰ ﺑﺎ ﺧﻮد ﻓﺮﺻﺘﻰ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﻣﻰ آورﻧﺪ ﺗﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﺑﺮاى ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ ﺷﺪن ﺑﺎ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ دروﻧﻰ ﺗﺎن ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮات ﺟﺰﻳﻰ دارﻳﺪ.

اﮔﺮ ﺷﻤﺎ واﻗﻌﺎ ﻧﺎﻫﻤﮕﻮن و ﻧﺎﻫﻤﺎﻫﻨﮕﻴﺪ؛ ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﻳﮕﺮ، اﮔﺮ ﺣﺲ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ در ﺷﺮاﻳﻂ ﺣﺴﻰ ﻣﻨﺎﺳﺒﻰ ﻗﺮار ﻧﺪارﻳﺪ، در اﻳﻦ ﺻﻮرت ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺗﻮﺻﻴﻪ اى ﻛﻪ در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻴﻢ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻜﻨﻴﻢ، ﻣﺮاﻗﺒﻪ اﺳﺖ. زﻳﺮا وﻗﺘﻰ ذﻫﻦ ﺧﻮد را آرام ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ، ﻓﻜﺮ ﻛﺮدن را ﻣﺘﻮﻗﻒ ﻣﻰ ﺳﺎزﻳﺪ. و وﻗﺘﻰ ﻓﻜﺮ ﻛﺮدن را ﻣﺘﻮﻗﻒ ﻣﻰ ﺳﺎزﻳﺪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻃﺒﻴﻌﻰ ارﺗﻌﺎﺷﺎت ﺷﻤﺎ رو ﺑﻪ اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻰ ﮔﺬارﻧﺪ. و اﻟﺒﺘﻪ اﮔﺮ ﺑﺘﻮاﻧﻴﺪ ﭼﻴﺰى ﺑﺮاى ﺗﻤﺮﻛﺰ ﻛﺮدن ﭘﻴﺪا ﻛﻨﻴﺪ، ﭼﻴﺰى ﻛﻪ ﺑﻪ ﺳﺎدﮔﻰ ﺑﺘﻮاﻧﻴﺪ ﺳﭙﺎﺳﮕﺰار آن ﺑﺎﺷﻴﺪ، ﺣﺲ ﻗﺪرﺷﻨﺎﺳﻰ ﺑﻰ ﺣﺪ و اﻧﺪازه ﺑﺮاى ﺗﺎن ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد، زﻳﺮا ﺷﻤﺎ در ﻫﻤﻪ ﺷﺮاﻳﻂ – ﺻﺮف ﻧﻈﺮ از اﻳﻦ ﻛﻪ ﻛﺠﺎ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻴﺪ آن را اﻧﺠﺎم دﻫﻴﺪ. اﻣﺎ روش واﻗﻌﻴﺖ ﻣﺠﺎزى ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ دو ﻃﺮﻳﻖ ﺧﺎص ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻛﻤﻚ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ: ﺑﻪ اﺣﺴﺎس ﻋﺪم ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻋﺎدت ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ و ﺑﻪ ﻣﺤﺾ آﻧﻜﻪ ﺣﺲ ﻛﺮدﻳﺪ وارد ﻗﻠﻤﺮو اﻓﻜﺎر ﻣﻘﺎوم ﺷﺪه اﻳﺪ در ﺑﺪو ورود – در ﺷﺮاﻳﻄﻰ ﻛﻪ ﻋﻘﺐ ﻧﺸﻴﻨﻰ ﻫﻨﻮز ﺳﺎده ﺗﺮ اﺳﺖ. از آن ﺧﺎرج ﻣﻰ ﺷﻮﻳﺪ. ﻋﻼوه ﺑﺮ اﻳﻦ وﻗﺘﻰ ﺑﻪ رﻓﺘﺎر ﻏﻴﺮ ﻣﻘﺎوم ﺧﻮد اداﻣﻪ ﻣﻴﺪﻫﻴﺪ ﻗﺎﻧﻮن ﺟﺎذﺑﻪ ﺑﻪ ﺷﻜﻠﻰ ﻣﺜﺒﺖ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻴﺪﻫﺪ..

آبراهام، درباره روش واقعیت مجازی با ما بیشتر حرف بزن.

واﻗﻌﻴﺖ ﻣﺠﺎزى، روﺷﻰ اﺳﺖ ﻛﻪ در آن ﺷﻤﺎ ﺳﻌﻰ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ از ﻫﺮ آﻧﭽﻪ در ﻫﻤﻴﻦ ﻟﺤﻈﻪ وﺟﻮد دارد اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻴﺪ. درﺳﺖ ﻣﺜﻞ ﻛﺎرى ﻛﻪ ﻳﻚ ﻛﺎرﮔﺮدان ﻓﻴﻠﻢ اﻧﺠﺎم ﻣﻴﺪﻫﺪ.

ﺑﺮاى ﺑﻪ ﻛﺎرﮔﻴﺮى اﻳﻦ روش اﺑﺘﺪا ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ: اﻳﻦ ﺻﺤﻨﻪ ﻛﺠﺎ ﺑﺎﻳﺪ اﺗﻔﺎق ﺑﻴﻔﺘﺪ؟ ﺟﺎﻳﻰ را اﻧﺘﺨﺎب ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﺣﺲ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ ﺑﺮاى ﺗﺎن ﻛﺎﻣﻼ ﻣﻨﺎﺳﺐ اﺳﺖ. ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﺟﺎﻳﻰ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻗﺒﻼ رﻓﺘﻪ اﻳﺪ، راﺟﻊ ﺑﻪ آن ﺷﻨﻴﺪه اﻳﺪ، ﻓﻴﻠﻤﻰ درﺑﺎره آن دﻳﺪه اﻳﺪ ﻳﺎ ﺣﺘﻰ آن را ﻣﺠﺴﻢ ﻛﺮده اﻳﺪ.

اﻳﻦ ﻣﻜﺎﻧﻬﺎ داﺧﻠﻰ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻳﺎ ﺑﻴﺮوﻧﻰ؟ ﭼﻪ ﺳﺎﻋﺘﻰ از روز، ﺻﺒﺢ، ﺑﻌﺪاز ﻇﻬﺮ ﻳﺎ ﺷﺐ؟ ﺧﻮرﺷﻴﺪ در ﺣﺎل ﻃﻠﻮع ﻳﺎ رو ﺑﻪ ﻏﺮوب اﺳﺖ. ﻳﻚ روز ﺻﺎف و روﺷﻦ، ﻫﻮا ﺑﻪ ﻧﻈﺮﺗﺎن ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺳﺖ؟ درﺟﻪ ﻫﻮا ﭼﻄﻮر؟ ﭼﻪ ﻟﺒﺎﺳﻰ ﭘﻮﺷﻴﺪه اﻳﺪ؟ ﻏﻴﺮ از ﺷﻤﺎ ﭼﻪ ﻛﺴﻰ آﻧﺠﺎﺳﺖ؟ ﭼﻴﺰى ﻛﻪ ﺣﺲ و ﺣﺎل ﺗﺎن را ﺧﻮب ﻣﻰ ﻛﻨﺪ اﻧﺘﺨﺎب ﻛﻨﻴﺪ.

اﻫﻤﻴﺘﻰ ﻧﺪارد ﻛﻪ ﺑﺎ ﻛﺴﻰ ﻫﺴﺘﻴﺪ ﻳﺎ ﺗﻨﻬﺎﻳﻴﺪ، اﻣﺎ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻢ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﺴﻰ را وارد دﻧﻴﺎى واﻗﻌﻴﺖ ﻣﺠﺎزى ﺗﺎن ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ از ﺣﻀﻮرش ﻟﺬت ﻣﻰ ﺑﺮﻳﺪ.

در ﭼﻪ ﺣﺎل وﻫﻮاﻳﻰ ﻫﺴﺘﻴﺪ؟ در ﺣﺎل ﺧﻨﺪﻳﺪن، ﻧﺸﺴﺘﻦ ﻳﺎ ﻣﺮاﻗﺒﻪ ﻛﺮدن؟ ﺑﻪ ﻣﺤﺾ آن ﻛﻪ ﺻﺤﻨﻪ آﻣﺎده ﺷﺪ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻴﺪ در ذﻫﻦ ﺗﺎن ﻣﺠﺴﻢ ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﭼﻪ ﭼﻴﺰى ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ.

ﻫﺪف از روش واﻗﻌﻴﺖ ﻣﺠﺎزى اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻛﻤﻚ ﻛﻨﺪ ارﺗﻌﺎﺷﺎﺗﻰ را ﻛﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ ﺣﺲ و ﺣﺎل ﺧﻮﺑﻰ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ در ﺧﻮد ﻓﻌﺎل ﺳﺎزﻳﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺷﻤﺎ ﻳﻚ واﻗﻌﻴﺖ ﻣﺠﺎزى ﺧﻠﻖ ﻧﻤﻰ ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ در آن ﺑﺮاى ﺧﻮد ﺧﺎﻧﻪ اى ﺑﺴﺎزﻳﺪ ﻛﻪ ﺳﻘﻔﺶ ﺳﻮراخ ﺷﺪه و ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻌﺪادى ﻛﺎرﮔﺮ ﺑﻪ آﻧﺠﺎ ﺑﻴﺎورﻳﺪ ﺗﺎ آن را ﺑﺮاﻳﺘﺎن ﺗﻌﻤﻴﺮ ﻛﻨﻨﺪ.

ﺷﻤﺎ ﻛﺎﻏﺬ دﻳﻮارى ﺑﺪﻧﻤﺎﻳﻰ را ﺑﻪ دﻳﻮار ﻧﺰده اﻳﺪ ﻛﻪ ﻛﺴﻰ را ﺑﻴﺎورﻳﺪ ﺗﺎ آن را ﺑﺮاﻳﺘﺎن ﻋﻮض ﻛﻨﺪ. در واﻗﻌﻴﺖ ﻣﺠﺎزى ﺷﻤﺎ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻴﺪ دﻗﻴﻘﺎ ﻫﺮ ﭼﻴﺰى را ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﺷﻜﻠﻰ ﻛﻪ ﻣﻰ ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﺴﺎزﻳﺪ.

ﺳﻌﻰ ﻧﻜﻨﻴﺪ از اﻳﻦ روش ﺑﺮاى ﺑﻬﺒﻮد ﺷﺮاﻳﻂ ﺧﺎﺻﻰ ﻛﻪ در زﻧﺪﮔﻰ ﺗﺎن ﺟﺮﻳﺎن دارد ﻛﻤﻚ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ. زﻳﺮا ﻫﻨﮕﺎم ﺗﻼش ﺑﺮاى ﭼﺎره ﺟﻮﻳﻰ، ﺷﻤﺎ ارﺗﻌﺎﺷﺎت ﻣﻮﺟﻮد را وارد واﻗﻌﻴﺖ ﻣﺠﺎزى ﺗﺎن ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﻛﺮد و ﺑﺎ اﻳﻦ ﻛﺎر ﻗﺪرت ﻣﻮﺟﻮد در ﻓﺮآﻳﻨﺪ واﻗﻌﻴﺖ ﻣﺠﺎزى را از دﺳﺖ ﺧﻮاﻫﻴﺪ داد.

هیچ چیز مهم تر از داشتن حس و حال خوب نیست

ﻫﻴﭻ دﻟﻴﻠﻰ وﺟﻮد ﻧﺪارد ﻛﻪ اﺣﺴﺎس ﺳﻌﺎدت در ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ آﻧﭽﻪ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ آن را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺧﻮد ﻣﻌﻠﻮم ﻛﺮده اﻳﺪ، در ﺗﻤﺎﻣﻰ ﺗﺠﺮﺑﻴﺎت ﺗﺎن ﺟﺎرى ﻧﺸﻮد؛ ﻣﮕﺮ آن ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﺧﻠﻖ و ﺧﻮى ﻣﺴﺎﻋﺪى ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻳﺎ درﺑﺎره ﭼﻴﺰى ﻋﺼﺒﻰ و ﻧﮕﺮان ﺑﺎﺷﻴﺪ.

روش واﻗﻌﻴﺖ ﻣﺠﺎزى ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻛﻤﻚ ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺮد ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺳﻤﺖ و ﺳﻮﻳﻰ ﺑﺒﺮﻳﺪ ﻛﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ اوﻗﺎت ﺣﺎل ﺧﻮﺑﻰ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ. درﺳﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻛﺎر ﻛﺮدن روى ﻋﻀﻼت ﺑﺪن. ﻫﺮﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﻨﻴﺪ، ﺑﻴﺸﺘﺮ و ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺮاى ﺗﺎن ﻛﺎر ﻣﻰ ﻛﻨﺪ.

اﺳﺘﺮ ﻳﻚ ﺑﺎر زﻣﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﺳﺮﮔﺮم راﻧﺪن اﺗﻮﻣﻮﺑﻴﻞ ﺑﺰرﮔﻰ ﺑﻮد ﻛﻪ او و ﺟﺮى در آن ﺑﻪ ﺳﻔﺮ ﻣﻰ رﻓﺘﻨﺪ، ﺑﺎزى واﻗﻌﻴﺖ ﻣﺠﺎزى را اﻧﺠﺎم داد. او ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ رﺳﻴﺪه ﺑﻮد ﻛﻪ اﻳﻦ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺷﺮاﻳﻂ ﺑﺮاى ورود ﺳﺮﻳﻊ ﺑﻪ ﺻﺤﻨﻪ اﺳﺖ، ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻣﻜﺎن ﺣﺲ و ﺣﺎل ﺧﻮب رﺳﺎﻧﺪن و ﺧﺎرج ﺷﺪن. اﮔﺮ ﻣﺪت ﺑﻴﺸﺘﺮى ﺗﻮﻗﻒ ﻣﻰ ﻛﺮد ﻣﻤﻜﻦ ﺑﻮد درﮔﻴﺮ ﺷﻮد و در ﺻﺪد اﺻﻼح دﻳﮕﺮان و ﻳﺎ ﭘﺎره ﻛﺮدن ﻛﺎرﻫﺎ ﺑﺮآﻳﺪ. اﻣﺎ وﻗﺘﻰ ﻣﺸﺨﺺ ﻛﺮد ﻛﺠﺎ ﺣﺲ و ﺣﺎل ﺧﻮﺑﻰ دارد، ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻰ را اﻧﺘﺨﺎب ﻛﺮد ﻛﻪ ﻗﻠﺒﺶ را ﺑﻪ ﻫﻴﺠﺎن آورد. ﻣﺸﺨﺺ ﻛﺮد ﭼﻪ ﻛﺲ دﻳﮕﺮى ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ در آن ﻓﻀﺎ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﺎ ﭼﻪ ﺧﻠﻖ و ﺧﻮﻳﻰ، ﭼﻨﺪ ﻛﻠﻤﻪ ﺻﺤﺒﺖ و ﮔﻔﺖ و ﮔﻮ و ﺑﻌﺪ ﺧﺎرج ﺷﺪن. ﺣﺲ ﺷﮕﻔﺖ اﻧﮕﻴﺰى ﺑﻮد. و ﻣﺎ ﺷﻤﺎ را ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﻢ ﻫﻨﮕﺎم راﻧﻨﺪﮔﻰ، اﻳﺴﺘﺎدن در ﺻﻒ، ﻳﺎ وﻗﺖ اﺳﺘﺮاﺣﺖ در ﺗﺨﺘﺨﻮاب ﺧﻮد اﻳﻦ ﺑﺎزى را ﺗﻤﺮﻳﻦ ﻛﻨﻴﺪ ﻳﺎ اﮔﺮ ﻣﻰ ﺧﻮاﻫﻴﺪ وﻗﺖ ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ اى ﺑﺮاى آن در ﻧﻈﺮ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ. وﻗﺘﻰ ﭼﻨﻴﻦ ﺳﻨﺎرﻳﻮﻳﻰ ﺧﻠﻖ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﻰ ﺷﻮد ﺣﺲ وﺣﺎل ﺧﻮﺑﻰ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ، ﺷﻤﺎ ارﺗﻌﺎش داﺷﺘﻦ ﺣﺎل ﺧﻮب را ﻓﻌﺎل ﻣﻰ ﺳﺎزﻳﺪ و ﺳﭙﺲ ﻗﺎﻧﻮن ﺟﺎذﺑﻪ ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ ﺑﺎ آن ﻋﻤﻞ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ. ﻫﻴﭻ ﭼﻴﺰ ﻣﻬﻢ ﺗﺮ از اﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﺣﺲ وﺣﺎل ﺧﻮﺑﻰ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ، و ﻫﻴﭻ ﭼﻴﺰ ﺑﻬﺘﺮ از اﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺗﺨﻴﻼﺗﻰ ﺧﻠﻖ ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﺑﺎﻋﺚ اﻳﺠﺎد آن ﺣﺲ ﺧﻮب در ﺷﻤﺎ ﺷﻮد.

زﻣﺎﻧﻰ ﻛﻪ اﺳﺘﺮ در ﺣﺎل راﻧﻨﺪﮔﻰ ﺑﻮد، ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻓﻜﺮ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ وﺿﻊ ﻫﻮا ﭼﻄﻮر اﺳﺖ، ﮔﺎﻫﻰ ﻫﻮا ﺑﺎﻋﺚ ﻣﻰ ﺷﻮد ﺑﺪن او ﻣﺮﻃﻮب ﺷﻮد. ﺑﻌﻀﻰ وﻗﺘﻬﺎ آﻧﻘﺪر ﺧﺸﻚ ﺑﻮد ﻛﻪ از ﺗﻤﺎس ﺑﺎد ﺑﺎ ﺑﺪﻧﺶ اﺣﺴﺎس ﺧﻮﺑﻰ ﻣﻰ ﻛﺮد و ﺑﻌﻀﻰ وﻗﺘﻬﺎ ٩٠ درﺟﻪ ﺑﻮد، ﺑﺪون ﻫﻴﭻ رﻃﻮﺑﺘﻰ. او ﺑﻪ ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺑﻰ ﻧﻈﻴﺮ ﺣﺮارت، رﻃﻮﺑﺖ و آن ﻟﺤﻈﻪ از روز ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻓﻜﺮ ﻛﻨﺪ.

ﺑﻌﺪ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺴﺖ دوﺳﺘﺎن ﻣﻮرد ﻋﻼﻗﻪ اش را در اﻳﻦ ﺑﺎزى ﺑﺎ ﺧﻮد ﻫﻤﺮاه ﻛﻨﺪ. آﻧﻬﺎ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺗﺠﺮﺑﻴﺎت ﺷﮕﻔﺖ اﻧﮕﻴﺰى داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. اﺳﺘﺮ در ﺑﺎزى واﻗﻌﻴﺖ ﻣﺠﺎزى ﭼﻨﺎن ﺣﺲ و ﺣﺎل ﺧﻮﺑﻰ داﺷﺖ ﻛﻪ ﻣﻰ ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﻴﺶ از اﻳﻨﻬﺎ آﻧﺠﺎ ﺑﻤﺎﻧﺪ، زﻳﺮا وﻗﺘﻰ اﻳﻦ ﺑﺎزى را ﻣﻰ ﻛﺮد ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ را درﺑﺎره ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﻛﻨﺘﺮل ﻛﻨﺪ.

هر فکری که حس بدی به وجود آورد بد است

ﻛﺎﺋﻨﺎت ﻧﻤﻴﺪاﻧﺪ (ﻳﺎ ﺣﺘﻰ ﺗﻮﺟﻪ ﻧﻤﻰ ﻛﻨﺪ.) ﻛﻪ ﭼﺮا ارﺗﻌﺎﺷﺎت ﺷﻤﺎ در ﻟﺤﻈﺎت ﻣﺨﺘﻠﻒ اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ اﺳﺖ؛ ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﻳﮕﺮ، ﭘﺰﺷﻜﺎن دﻳﺮوز ﺗﺸﺨﻴﺺ داده ﺑﻮدﻧﺪ ﺷﻤﺎ دﭼﺎر ﺑﻴﻤﺎرى ﻫﺴﺘﻴﺪ و اﻣﺮوز ﺗﻮاﻧﺴﺘﻴﺪ در ﺑﺰرﮔﺮاه راﻧﻨﺪﮔﻰ ﻛﻨﻴﺪ؛ (ﻫﻤﺎن ﻛﺎرى ﻛﻪ اﺳﺘﺮ ﻛﺮد.) ﻧﻮﻋﻰ ﺗﺨﻴﻞ در واﻗﻌﻴﺖ ﻣﺠﺎزى. در آن ﻟﺤﻈﻪ ﻫﻴﭻ ﻧﺸﺎﻧﻪ اى از ﺑﻴﻤﺎرى در ﺷﻤﺎ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ و اﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻴﺪ آن ارﺗﻌﺎش را ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪﺗﺮ از آﮔﺎﻫﻰ ﺗﺎن از ﺑﻴﻤﺎرى در ﺧﻮد ﻧﮕﻬﺪارﻳﺪ، ﺑﻴﻤﺎرى ﻧﻤﻰ ﺗﻮاﻧﺴﺖ در وﺟﻮد ﺷﻤﺎ دوام ﺑﻴﺎورد. ﺑﻴﻤﺎرى ﺻﺮﻓﺎ ﺑﻪ اﻳﻦ دﻟﻴﻞ وﺟﻮد دارد ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ اﻓﻜﺎرى ﻛﻪ ارﺗﻌﺎﺷﺎﺗﻰ ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ ﺑﺎ آن ﺑﻴﻤﺎرى از ﺧﻮد ﻣﻰ ﺗﺎﺑﺎﻧﻨﺪ ﻣﻰ اﻧﺪﻳﺸﻴﺪ.

ﻫﺮ ﻓﻜﺮى ﻛﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺑﺮوز ارﺗﻌﺎش ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ ﺑﺎ ﺑﻴﻤﺎرى ﻣﻰ ﺷﻮد ﺣﺲ ﺑﺪى را در ﺷﻤﺎ اﻳﺠﺎد ﻣﻰ ﻛﻨﺪ؛ ﺣﺲ ﺧﺸﻢ، ﻋﺼﺒﺎﻧﻴﺖ، رﻧﺠﺶ، ﺳﺮزﻧﺶ، ﺗﻘﺼﻴﺮ ﻳﺎ ﺗﺮس. اﻳﻦ اﻓﻜﺎر ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ. ﺷﻤﺎ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ اﻳﻦ اﻓﻜﺎر ﺑﺮاى ﺗﺎن ﺧﻮب ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ، ﭼﻮن وﻗﺘﻰ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﻣﻰ اﻧﺪﻳﺸﻴﺪ ﺣﺎل ﺧﻮﺑﻰ ﻧﺪارﻳﺪ. درﺳﺖ ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﺗﺮﺗﻴﺒﻰ ﻛﻪ دﺳﺖ زدن ﻳﺎ ﻟﻤﺲ ﻛﺮدن ﻳﻚ اﺟﺎق ﮔﺮم ﺑﺎﻋﺚ ﺻﺪﻣﻪ زدن ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﻰ ﺷﻮد، اﺣﺴﺎﺳﺎت ﻣﻨﻔﻰ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺻﺪﻣﻪ ﻣﻰ زﻧﻨﺪ.

ﭼﻴﺰى ﻛﻪ ﻣﺪت ﻫﺎ ﻗﺒﻞ آن را زﻧﺪﮔﻰ ﻛﺮده اﻳﺪ و در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ در ارﺗﻌﺎﺷﺎت ﺗﺎن ﻓﻌﺎل ﻧﻴﺴﺖ، ﻳﺎ ﭼﻴﺰى ﻛﻪ دﻳﺮوز زﻧﺪﮔﻰ ﻛﺮده اﻳﺪ و در اﻳﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻪ آن ﻓﻜﺮ ﻧﻤﻰ ﻛﻨﻴﺪ، ﻫﻴﭻ ﻧﻮع ﺗﺄﺛﻴﺮى در ﻧﻘﻄﻪ ارﺗﻌﺎﺷﻰ ﺷﻤﺎ ﻧﺪارد – ﻫﻴﭻ ﻧﻮع، ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻣﺠﺒﻮر ﻧﻴﺴﺘﻴﺪ ﺧﻮد را از دﺳﺖ آﻧﻬﺎ رﻫﺎ ﻛﻨﻴﺪ.

ﺑﻌﻀﻰ وﻗﺘﻬﺎ، ﻫﻨﮕﺎم ﻣﻌﺎﺷﺮت ﺑﺎ دﻳﮕﺮان، ﭼﻴﺰى ﻣﻰ ﺷﻨﻮﻳﺪ، ﻣﻰ ﺑﻴﻨﻴﺪ ﻳﺎ ﺣﺲ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ارﺗﻌﺎﺷﺎﺗﻰ را دروﻧﺘﺎن ﻓﻌﺎل ﻣﻰ ﺳﺎزد ﻛﻪ ﺣﺲ ﺧﻮﺑﻰ را در ﺷﻤﺎ ﺑﺮﻧﻤﻰ اﻧﮕﻴﺰد. اﻳﻦ زﻣﺎﻧﻰ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ: »اوه، ﺳﺎﻣﺎﻧﻪ راﻫﻨﻤﺎى ﻣﻦ ﻛﺎر ﻣﻰ ﻛﻨﺪ، ﺑﻪ ﻧﻈﺮم ﻣﻰ رﺳﺪ ﭼﻴﺰى دروﻧﻢ ﻓﻌﺎل ﺷﺪه ﻛﻪ ﺣﺲ ﺧﻮﺑﻰ در ﻣﻦ اﻳﺠﺎد ﻧﻤﻰ ﻛﻨﺪ، زﻳﺮا ﺑﺎ ﻓﻌﺎل ﺷﺪن اﻳﻦ ارﺗﻌﺎش، ﻣﻘﺎوﻣﺘﻰ در ﻣﻦ ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﻰ آﻳﺪ ﻛﻪ ﻣﺎﻧﻊ از ﺣﻀﻮر ﺳﻌﺎدت در دروﻧﻢ ﻣﻰ ﺷﻮد.«

ﭘﺲ ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ اﻛﻨﻮن وﻗﺖ آن اﺳﺖ ﻛﻪ اﻓﻜﺎر ﺑﻬﺘﺮى اﻧﺘﺨﺎب ﻛﻨﻴﺪ. اﮔﺮ ﺷﻤﺎ واﻗﻌﻴﺖ ﻣﺠﺎزى را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻛﺮده ﺑﺎﺷﻴﺪ، ﺑﺮاى ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻣﺮاﺗﺐ ﺳﺎده ﺗﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ﻛﻪ دﻧﺒﺎل اﻓﻜﺎرى ﺑﺮوﻳﺪ ﻛﻪ ﺣﺲ ﺑﻬﺘﺮى در ﺷﻤﺎ ﺑﺮ ﻣﻰ اﻧﮕﻴﺰﻧﺪ. اﻣﺎ اﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﭼﻴﺰى را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻧﻜﺮده ﺑﺎﺷﻴﺪ، زﻣﺎﻧﻰ ﻛﻪ در ﻣﺮﻛﺰ اﻓﻜﺎر ﻣﻨﻔﻰ ﻗﺮار ﻣﻰ ﮔﻴﺮﻳﺪ ﺟﺎى ﻣﺜﺒﺘﻰ ﺑﺮاى رﻓﺘﻦ ﻧﺨﻮاﻫﻴﺪ داﺷﺖ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﺻﺒﺮ ﻛﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺗﺪرﻳﺞ اﻳﻦ اﻓﻜﺎر در ذﻫﻦ ﺗﺎن ﻣﺤﻮ ﺷﻮﻧﺪ.

نمونه دیگری از فرآیند خلاقیت مجازی

ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ روش ﺧﻼﻗﻴﺖ ﻣﺠﺎزى را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ارﺗﻌﺎﺷﺎت ﻏﻴﺮﻣﻘﺎوم را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﻛﺮد؛ ﻫﺮﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ اﻳﻦ ارﺗﻌﺎﺷﺎت ﻏﻴﺮﻣﻘﺎوم را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻛﻨﻴﺪ ﺣﺲ ﺑﻬﺘﺮى ﺧﻮاﻫﻴﺪ داﺷﺖ و اﻟﺒﺘﻪ، ﺑﻪ ﻃﻮر ﻫﻤﺰﻣﺎن آﻧﭽﻪ ﻣﻰ ﺧﻮاﻫﻴﺪ ﺑﻪ ﺳﺎدﮔﻰ در ﺗﺠﺮﺑﻴﺎت ﺗﺎن ﺟﺎرى ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ.

ﺑﺮاى ﻣﺜﺎل ﺳﻨﺎرﻳﻮى زﻳﺮ را ﻣﺠﺴﻢ ﻛﻨﻴﺪ:

• ﻣﻜﺎن: ﻳﻚ ﺳﺎﺣﻞ ﺷﻨﻰ ﺳﻔﻴﺪ
  
  

• زﻳﺒﺎ و زﻣﺴﺘﺎن: »اﻣﺎ ﻫﻮا ﺑﻰ ﻧﻈﻴﺮ اﺳﺖ. ٧٠ درﺟﻪ ﺑﺎ اﺑﺮﻫﺎى ﭘﺮاﻛﻨﺪه. ﺑﺮﺧﻮرد ﻫﻮا ﺑﺎ ﭘﻮﺳﺘﻢ اﺣﺴﺎس ﺧﻮﺑﻰ در ﻣﻦ اﻳﺠﺎد ﻣﻰ ﻛﻨﺪ.«
  
  

ﻛﻔﺶ ﺑﻪ ﭘﺎ ﻧﺪارم. از ﺣﺲ ﺧﻨﻜﺎى ﺷﻦ ﻫﺎى ﻣﺮﻃﻮب و ﺗﻤﻴﺰ زﻳﺮ ﭘﺎﻳﻢ ﻟﺬت ﻣﻰ ﺑﺮم. ﻟﺒﺎس ﻫﺎﻳﻢ ﮔﺸﺎد و راﺣﺖ اﻧﺪ. در دروﻧﻢ اﺣﺴﺎس ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻮﺑﻰ دارم. ﺳﻼﻧﻪ ﺳﻼﻧﻪ در اﻣﺘﺪاد ﺳﺎﺣﻞ ﻗﺪم ﻣﻰ زﻧﻢ، اﺣﺴﺎس ﻗﺪرت، ﺷﺎدى و اﻣﻨﻴﺖ ﻣﻰ ﻛﻨﻢ.« اتفاقا ﻧﻮه ﭘﻨﺞ ﺳﺎﻟﻪ ام ﻫﻤﺮاﻫﻢ اﺳﺖ. او ﻧﻴﺰ اﻳﻦ روز ﺑﺎﺷﻜﻮه را دوﺳﺖ دارد، درﺳﺖ ﻣﺜﻞ ﻣﻦ از ﺑﻮدن ﺑﺎ ﻣﻦ ﺧﻮﺷﺤﺎل اﺳﺖ، اﻣﺎ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻧﻤﻰ رﺳﺪ ﺑﺮاى ﺳﺮﮔﺮم ﺷﺪن اﺣﺘﻴﺎج ﺑﻪ ﻣﻦ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﻣﻦ از ﺗﻤﺎﺷﺎى او ﻛﻪ ﺧﻮﺷﺤﺎل و ﺑﻪ اﺧﺘﻴﺎر ﺧﻮد ﻣﻰ دود، ﺑﺎ ﻣﺎﺳﻪ ﻫﺎ ﺑﺎزى ﻣﻰ ﻛﻨﺪ و از اﻳﻦ ﺳﺎﺣﻞ زﻳﺒﺎ ﻟﺬت ﻣﻰ ﺑﺮد، ﺑﺴﻴﺎر ﺧﺮﺳﻨﺪم. از اﻳﻦ ﻛﻪ ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺟﺎﻳﻰ آﻣﺪﻫﺎم ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻢ. اﻧﺘﺨﺎب ﻛﺎﻣﻼ درﺳﺘﻰ ﺑﻮد.

ﻧﻮﻫﺎم ﺑﻪ ﻃﺮﻓﻢ ﻣﻴﺪود. ﺻﺪﻓﻰ را ﻛﻪ ﭘﻴﺪا ﻛﺮده در دﺳﺖ دارد. ﺑﺎ ﺻﺪاى ﻧﺮم و ذوق زده و ﭼﺸﻤﺎﻧﻰ ﻛﻪ از ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻰ ﺑﺮق ﻣﻴﺰﻧﺪ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ: ﻣﺎدر ﺑﺰرگ، ﺧﻴﻠﻰ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻢ ﻛﻪ اﻳﻨﺠﺎ ﻫﺴﺘﻴﻢ. ﻣﻤﻨﻮﻧﻢ ﻛﻪ ﻣﺮا ﺑﻪ اﻳﻨﺠﺎ آوردى. و ﻣﻦ ﺑﻪ او ﺟﻮاب ﻣﻴﺪﻫﻢ دﺧﺘﺮ ﻣﻠﻮﺳﻢ، ﻣﻦ ﻫﻢ از اﻳﻦ ﻛﻪ اﻳﻦ ﺟﺎ ﺑﺎ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻢ ﺧﻴﻠﻰ ﻟﺬت ﻣﻰ ﺑﺮم.« ﺣﺎﻻ وﻗﺖ ﻣﻨﺎﺳﺒﻰ ﺑﺮاى ﺳﻔﺮ ﻛﺮدن اﺳﺖ.

نگرانی با شور و هیجان موجود در تجسم های شما همسوی یکدیگرند

در ﺗﻮﺳﺎن، ﻳﻜﻰ از دوﺳﺘﺎن، ﺑﻪ اﺳﺘﺮﻳﻚ ﻛﻴﺖ ﺗﻌﻤﻴﺮ ﺷﻴﺸﻪ ﺟﻠﻮى ﻣﺎﺷﻴﻦ داد. اﺳﺘﺮ ﺑﺎ ﺧﻮد ﻓﻜﺮ ﻛﺮد »ﻧﻤﻴﺪاﻧﻢ ﭼﻄﻮر ﻛﺎر ﻣﻰ ﻛﻨﺪ«، دﻓﺘﺮﭼﻪ راﻫﻨﻤﺎ را ﺧﻮاﻧﺪ و ﺑﺎز ﻓﻜﺮ ﻛﺮد »ﭼﻪ ﭼﻴﺰ ﺟﺎﻟﺒﻰ. ﻫﺮوﻗﺖ آن را در دﺳﺖ ﻣﻰ ﮔﺮﻓﺖ ﺑﺎ ﺧﻮد ﻣﻰ اﻧﺪﻳﺸﻴﺪ ﭼﻪ ﭼﻴﺰ ﻣﺒﺘﻜﺮاﻧﻪ اى

وﻗﺘﻰ او و ﺟﺮى در راه ﺑﻮدﻧﺪ. ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ده دﻗﻴﻘﻪ ﭘﺲ از ﺣﺮﻛﺖ آﻧﻬﺎ ﻛﺎﻣﻴﻮﻧﻰ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ از ﻛﻨﺎرﺷﺎن ﮔﺬﺷﺖ و ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﺗﻜﻪ ﺳﻨﮕﻰ ﺑﻪ ﻃﺮف ﺷﻴﺸﻪ ﺟﻠﻮ ﻣﺎﺷﻴﻦ آﻧﻬﺎ ﻛﻤﺎﻧﻪ ﻛﻨﺪ. ﻃﻮﻟﻰ ﻧﻜﺸﻴﺪ ﻛﻪ اﺳﺘﺮ ﻧﺎﭼﺎر ﺷﺪ از ﻛﻴﺖ ﺗﻌﻤﻴﺮى ﻛﻪ ﻃﺮز ﻛﺎر آن را در ذﻫﻦ ﺧﻮد ﻣﺠﺴﻢ ﻛﺮده ﺑﻮد، اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﺪ.

ﺻﺮف ﻧﻈﺮ از اﻳﻦ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ در ﻓﺮآﻳﻨﺪ واﻗﻌﻴﺖ ﻣﺠﺎزى ﺧﻮد، اﺣﺴﺎس ﻧﮕﺮاﻧﻰ ﻳﺎ اﺣﺴﺎس ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻰ ﻛﻨﻴﺪ ارﺗﻌﺎﺷﻰ ﻛﻪ از ﺧﻮد ﻣﻰ ﺗﺎﺑﺎﻧﻴﺪ ﻫﻤﺴﻮ ﺑﺎ ﻗﺎﻧﻮن ﺟﺎذﺑﻪ اﺳﺖ.

ﻛﺴﻰ ﺑﻪ ﻣﺎ ﮔﻔﺖ: آﺑﺮاﻫﺎم ﻣﺠﺴﻢ ﻛﺮدن ﺑﺮاﻳﻢ ﺧﻴﻠﻰ ﺳﺨﺖ اﺳﺖ، وﻗﺘﻰ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻣﻰ ﮔﻴﺮم وارد واﻗﻌﻴﺖ ﻣﺠﺎزى ﺷﻮم ﺑﺮاﻳﻢ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﻰ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ و ﻣﻦ ﻧﻤﻴﺪاﻧﻢ ﭼﻄﻮر ﺑﺎﻳﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﻨﻢ.

اﻣﺎ در ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺘﻴﻢ: آﻳﺎ ﺣﻮادﺛﻰ را ﻛﻪ اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎده ﺑﻪ ﻳﺎد دارى؟ اﮔﺮ آﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﻳﺎد ﺑﻴﺎورى ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻰ روش واﻗﻌﻴﺖ ﻣﺠﺎزى را ﺑﻪ ﻛﺎر ﺑﻨﺪى، ﭼﻮن ﻫﻴﭻ ﻛﺪام از آﻧﻬﺎ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﻳﻦ ﺟﺎ ﻳﺎ ﻫﻤﻴﻦ ﺣﺎﻻ ﻧﻴﺴﺖ. وﻗﺘﻰ ﭼﻴﺰى را ﺑﻪ ﻳﺎد ﻣﻰ آورى آن را دوﺑﺎره از ﭼﻴﺰى ﻛﻪ ﺑﻮده ﺑﺎز آﻓﺮﻳﻨﻰ ﻣﻰ ﻛﻨﻰ.

ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻣﺠﺴﻢ ﻛﺮدن ﻳﺎ ﻓﺮآﻳﻨﺪ واﻗﻌﻴﺖ ﻣﺠﺎزى ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺗﻔﺎوﺗﻰ ﻧﺪارﻧﺪ. ﻫﺮ دو ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ آوردﻧﻰ اﻧﺪ، اﻣﺎ ﺑﺎ ﻳﻚ ﻫﺪف واﺣﺪ؛ و آن اﻳﻦ ﻛﻪ ﺿﻤﻦ اﻧﺠﺎم دادن آن اﺣﺴﺎس ﻟﺬت ﻛﻨﻴﺪ.

ﻫﺮﭼﻪ اﻳﻦ ﻓﺮآﻳﻨﺪ را ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺗﻤﺮﻳﻦ ﻛﻨﻴﺪ و ﺗﺨﻴﻼت ﺧﻮد را ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺮاﻧﮕﻴﺰﻳﺪ، ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ اﺣﺴﺎس ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ وﻗﺖ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺷﻜﻠﻰ ﺧﻮب و دﻟﭙﺬﻳﺮ ﻣﻰ ﮔﺬراﻧﻴﺪ، ﺑﻠﻜﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﻰ ﺷﻮﻳﺪ ﻛﻪ ارﺗﻌﺎﺷﺎت ﻏﺎﻟﺐ ﺷﻤﺎ درﺑﺎره ﺑﺴﻴﺎرى از ﻣﺴﺎﺋﻞ در آﺳﺘﺎﻧﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ و دﮔﺮﮔﻮﻧﻰ ﻗﺮار دارﻧﺪ و ﺗﺠﺮﺑﻴﺎت زﻧﺪﮔﻰ ﺗﺎن، ﺑﻪ ﺗﺪرﻳﺞ ﺑﺎزﺗﺎب اﻳﻦ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺷﮕﻔﺖ اﻧﮕﻴﺰ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻋﺮﺿﻪ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻛﺮد.